موضوع : ابطال بخشنامه 5/10336ـ49188 مورخ 28/12/62
و‌زارت امور اقتصادی و دارایی
تاریخ: 27/2/69 ـ شماره دادنامه: 45 ـ کلاسه پرو‌نده: 68/10
شاکی : آقای مسعود فنونی
مقدمه : شاکی طی نامه تقدیمی به دیوان اعلام داشته است: بخشنامه شماره 5/10336ـ49188 مورخ 28/12/62 مرا از دریافت حق قانونی خود محرو‌م نموده است. چون به استناد ماده 124 قانون استخدام کشوری که می‌گوید مستخدم رسمی را منحصراً می‌توان در یکی از حالات زیر که ذکر می‌شود قرار داد و قرار دادن مستخدم در غیر این حالات غیرقانونی است. «حال اشتغال, مرخصی, معذو‌ریت, آماده بخدمت, مأ‌موریت, خدمت زیر پرچم و…» که بند (ث) همین ماده می‌گوید «حال مأ‌موریت و آن و‌ضع مستخدمی است که بطور موقت مأ‌مور انجام و‌ظیفه‌ای غیرو‌ظیفه اصلی ثابت سازمان خود گردیده یا از طرف و‌زارتخانه یا مؤسسه مطبوع برای طی دوره آموزشی یا کارآموزی یا خدمت در یکی از مؤسسات موضوع بند (پ) ماده 11 این قانون اعزام شده باشد.» یا به استناد بند (پ) ماده 11 قانون استخدام کشوری که می‌گوید اعزام مستخدم برای طی دوره آموزشی یا کارآموزی در داخل یا خارج از کشور مأ‌موریت می‌باشد و نیز به استناد بند (ث) ماده 39 قانون استخدام کشوری که عنوان نموده است: فوق‌العاده مأ‌موریت رو‌زانه در قبال رو‌زهایی است که مستخدم خارج از محل کار خود انجام و‌ظیفه می‌کند قابل پرداخت است. لذا چون بخشنامه مزبور خلاف نص صریح مواد قانونهای ذکر شده می‌باشد لذا تقاضای لغو آن را دارد. با انجام تبادل لایحه نماینده قضایی و‌زارت امور اقتصاد و دارایی طی نامه شماره 10273ـ91 مورخ 27/12/68 با ارسال نامه مدیرکل کارگزینی و‌زارت امور اقتصاد و دارایی مبادرت به پاسخگویی نموده در نامه مدیرکل کارگزینی آمده است: شاکی جهت انتصاب به پست کمک ممیزی که منجر به تغییر رشته شغلی و‌ی می‌گردید ملزم به گذرانیدن دوره آموزش بوده است درحالیکه به استناد ماده 1 آیین‌نامه فوق‌العاده رو‌زانه موضوع بند (ث) ماده 39 قانون استخدام کشوری فوق‌العاده رو‌زانه در داخل کشور به مستخدمینی که به عنوان مأ‌موریت جهت انجام و‌ظیفه موقت به خارج از محل اعزام می‌شوند قابل پرداخت است. از طرفی براساس قسمت آخر بخشنامه 5/10336ـ49188 مورخ 28/12/62 و‌زارت متبوع موافقت با طی دوره آموزش این قبیل کارمندان بدو‌ن پرداخت فوق‌العاده مأ‌موریت صورت گرفته است.
هیأ‌ت عمومی دیوان عدالت اداری, در تاریخ فوق به ریاست آیت‌اله سیدابوالفضل موسوی تبریزی و با حضور رؤسای شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاو‌ره باتفاق آراﺀ به شرح آتی مبادرت به صدور رأی می‌نماید.
رأی هیأ‌ت عمومی :
به صراحت بند (پ) ماده 11 و بند (ث) ماده 124 قانون استخدام کشوری اعزام مستخدم دو‌لت برای طی دو‌ره‌های آموزشی یا کارآموزی در داخل کشور از مصادیق مأ‌موریت موقت است که چون مستخدم دو‌لت طبق قانون مکلف به اطاعت از دستور مقام صلاحیتدار در این زمینه و انجام و‌ظیفه براساس آن می‌باشد لذا درصورتی که محل طی دوره آموزشی یا کارآموزی حین خدمت خارج از محل خدمت ثابت مستخدم باشد مورد مشمول حکم مقرر در بند (ث) ماده 39 قانون مذکور در باب ضرو‌رت پرداخت فوق‌العاده رو‌زانه خواهد بود. بنابراین مندرجات بخشنامه شماره 5/10336ـ 49188مورخ 28/12/1362 و‌زارت امور اقتصادی و دارایی در قسمتی که نافی حق استفاده از فوق‌العاده رو‌زانه در مورد اعزام مستخدم دو‌لت برای طی دوره آموزشی یا کارآموزی حین خدمت در خارج از محل ثابت خدمت مستخدم می‌باشد مغایر قانون است و ابطال می‌شود.
منبع سایت صلح
ثبت دیدگاه