حدیث روز
امام علی (ع) می فرماید : هر کس از خود بدگویی و انتقاد کند٬ خود را اصلاح کرده و هر کس خودستایی نماید٬ پس به تحقیق خویش را تباه نموده است.

افزونه جلالی را نصب کنید. Friday, 17 May , 2024 ساعت تعداد کل نوشته ها : 17840 تعداد نوشته های امروز : 0 تعداد اعضا : 3 تعداد دیدگاهها : 19×
۰۴ اردیبهشت ۱۴۰۲ - ۱۳:۱۸
شناسه : 39811

هیئت وزیران در جلسه مورخ 28/12/1387 بنا به پیشنهاد شماره 67813/87 مورخ 3/10/1387 بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، آیین نامه اجرایی نحوه تأسیس و عملیات شعب بانک های خارجی در ایران را به شرح زیر تصویب نمود: آیین نامه اجرایی نحوه […]

پ
پ

هیئت وزیران در جلسه مورخ 28/12/1387 بنا به پیشنهاد شماره 67813/87 مورخ 3/10/1387 بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، آیین نامه اجرایی نحوه تأسیس و عملیات شعب بانک های خارجی در ایران را به شرح زیر تصویب نمود:

آیین نامه اجرایی نحوه تأسیس و عملیات شعب بانک های خارجی در ایران
مصوب 1387,12,28

بخش اول – تعاریف

ماده 1 – در این آیین نامه، اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:

1– ایران: کشور جمهوری اسلامی ایران.

2-آیین نامه: آیین نامه اجرایی نحوه تأسیس و عملیات شعب بانک های خارجی در ایران.

3– بانک مرکزی : بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران.

4– عملیات بانکی: دریافت هرگونه سپرده از عموم و به کارگیری آن در قالب اعطای وام و تسهیلات به متقاضیان و ارائه انواع ابزارهای پرداخت در چارچوب قانون پولی و بانکی کشور ـ مصوب 1351ـ ، قانون عملیات بانکی بدون ربا (بهره) ـ مصوب 1362ـ و قانون تنظیم بازار غیر متشکل پولی ـ مصوب 1383ـ .

5– بانک خارجی: اشخاص حقوقی که در خارج از ایران به عنوان بانک به ثبت رسیده اند و به عملیات بانکی اشتغال دارند و متقاضی تأسیس شعبه در ایران می باشند.

6– شعبه: واحد عملیاتی از یک بانک خارجی که در چارچوب اساسنامه و الزامات مندرج در این آیین نامه به انجام عملیات بانکی در ایران مبادرت می نماید.

7– سرمایه اعطایی: وجوهی که بانک خارجی به منظور فعالیت در اختیار شعبه قرار می دهد.

بخش دوم – نحوه تأسیس

ماده 2– بانک خارجی که حداقل پنج سال از تاریخ شروع فعالیت آن گذشته باشد، می تواند با رعایت مفاد این آیین نامه به انجام عملیات بانکی در قالب شعبه در ایران مبادرت نماید. عملکرد مالی بانک خارجی در سه سال گذشته باید نمایانگر سودآوری آن در طی هر سه سال باشد.

ماده 3 – حداقل سرمایه اعطایی بانک خارجی به شعبه در ایران پنج میلیون یورو یا معادل آن به سایر ارزهای معتبر (به تشخیص بانک مرکزی) می باشد که لازم است صد در صد آن قبل از صدور مجوز تأسیس نزد بانک مرکزی تودیع شود.

تبصره 1 – بانک مرکزی در صورت لزوم می تواند حداقل سرمایه اعطایی بانک خارجی به شعبه در ایران را تغییر دهد.

تبصره 2 – خروج سرمایه اعطایی بانک خارجی، فقط در زمان انحلال شعبه امکان پذیر می باشد.

تبصره 3– نحوه و شرایط ورود سرمایه اعطایی بانک خارجی، می تواند مطابق با قانون تشویق و حمایت سرمایه گذاری خارجی ـ مصوب 1381ـ و آیین نامه اجرایی آن موضوع تصویب نامه شماره 32556/ت27032هـ مورخ 23/7/1381 انجام پذیرد.

تبصره 4 – مدت اعتبار مجوز تأسیس سه ماه می باشد که با نظر بانک مرکزی تا یک سال قابل تمدید می باشد.

ماده 4 – بانک خارجی، موظف است مراحل تأسیس شعبه و دریافت مجوزهای مورد نیاز را مطابق با دستورالعمل اجرایی این آیین نامه که به تصویب بانک مرکزی خواهد رسید، رعایت کند.

بخش سوم – نحوه فعالیت و نظارت

ماده 5 – عملیات بانکی شعبه، مشمول مقررات قانون عملیات بانکی بدون ربا (بهره) خواهد بود.

ماده 6 – صلاحیت و تخصص های مورد نیاز برای احراز سمت های مدیریتی شعبه، توسط بانک مرکزی تعیین می شود.

ماده 7 – شعبه موظف به تودیع سپرده قانونی نزد بانک مرکزی می باشد.

تبصره – میزان سپرده قانونی بر اساس نوع سپرده ها، توسط بانک مرکزی تعیین خواهد شد.

ماده 8 – شعبه موظف است در فعالیت های خود، ضوابط نظارتی مرتبط با نسبت های نقدینگی، ایفای تعهدات و محدودیت های مربوط به تسهیلات و تعهدات کلان، تسهیلات به اشخاص مرتبط، بیمه سپرده ها، مدیریت ریسک، رویه ها و استانداردهای حسابداری و همچنین ساز و کارهای مرتبط با نظام کنترل های داخلی را که توسط بانک مرکزی تعیین می شود، رعایت نماید.

ماده 9 – نظارت بر عملیات شعبه بر عهده بانک مرکزی می باشد. بانک مرکزی با هدف حفاظت از منابع سپرده گذاران، کسب اطمینان از رعایت مقررات این آیین نامه و دستورالعمل اجرایی آن و همچنین ثبات و سلامت مدیریت شعبه در مقابله با مخاطرات فراروی و یا محتمل آتی و کفایت منابع شعبه برای مهار این گونه مخاطرات، اقدامات نظارتی و اصلاحی لازم را بر شعبه اعمال می کند.

بخش چهارم – تعطیلی شعبه

ماده 10 – در موارد زیر ممکن است شعبه تعطیل گردد:

الف – در صورت عدم تمکین به دستورالعمل های نظارتی و اصلاحی بانک مرکزی

ب – در صورتی که بانک خارجی درخواست نماید.

ج – در صورتی که شعبه فعالیت ها و عملیات خود را بدون کسب مجوز از بانک مرکزی به مدت یک هفته کاری متوقف کرده باشد.

د – در صورتی که برای بانک مرکزی محرز گردد اطلاعات و مدارکی که بانک خارجی برای تأسیس شعبه ارسال کرده است، نادرست یا مخدوش بوده است.

ماده 11– تصمیمات مرتبط با ورشکستگی و تصفیه بانک خارجی در رابطه با تعطیلی شعبه، قابل اجرا نخواهد بود مگر اینکه بانک مرکزی از ایفای تعهدات شعبه در رابطه با سپرده گذاران و سایر مشتریان بانک اطمینان حاصل نماید.

ماده 12 – بانک خارجی نمی تواند قبل از ایفای تعهدات شعبه خود در مقابل بستانکاران و سایر مشتریان در ایران، نسبت به تعطیلی (انحلال) شعبه اقدام نماید.

ماده 13 – بانک مرکزی موظف است دستورالعمل اجرایی این آیین نامه را که ناظر بر نحوه تأسیس، فعالیت، نظارت و تعطیلی شعب بانک خارجی در ایران می باشد، ابلاغ نماید.

پرویز داودی
معاون اول رئیس جمهور

منبع سایت صلح

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.