دستورالعمل اجرایی ماده (14) قانون اصلاح قانون بیمه اجباری مسؤولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث

بسمه تعالی
«با صلوات بر محمد و آل محمد»
‏وزارت امور اقتصادی و دارایی- بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران

وزیران عضو کمیسیون امور اجتماعی و دولت الکترونیک درجلسه مورخ 1389/6/21 ‏بنا به پیشنهاد شماره 95078/62 ‏مورخ 1388/7/18 ‏وزارت امور اقتصادی و دارایی و به استناد ماده (14) قانون اصلاح قانون بیمه اجباری مسؤولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث – مصوب 1387 ‏- و با رعایت تصویبنامه شماره 246990/‏ت 452هـ مورخ 1387/12/28 ‏دستورالعمل اجرایی ماده یادشده را به شرح زیر ‏تصویب نمودند:

دستورالعمل اجرایی ماده (14‏) قانون اصلاح قانون بیمه اجباری مسؤولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه
موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث
مصوب 1389,06,21

فصل اول – تعاریف و کلیات

ماده 1 ‏– در این آیین نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند :

الف – قانون: قانون اصلاح قانون بیمه اجباری مسؤولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل شخص ثالث- مصوب 1387 ‏-

‏ب – بیمه مرکزی: بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران

‏پ – صندوق : صندوق تأمین خسارت های بدنی، موضوع ماده (10) قانون

‏ت – وسیله نقلیه: هر نوع وسیله نقلیه موتوری که بر روی زمین یا ریل حرکت می کند.

‏ث – شخص ثالث زیان دیده : هر شخصی که به سبب حوادث وسایل نقلیه موضوع قانون دچار زیان های بدنی یا مالی می شود، وکیل قانونی یا اولیای دم در صورت فوت وی به استثنای راننده مسبب حادثه.

‏ج – خسارت های بدنی: هر نوع دیه یا ارش ناشی از صدمه ، شکستگی، نقص عضو ، از کار افتادگی (جزیی یا کلی – موقت یا دایم ) یا دیه فوت شخص ثالث به سبب حوادث مشمول بیمه موضوع قانون و هزینه معالجه (چنانچه مشمول قانون دیگری نباشد)، به استثنای موارد مندرج در ماده (7‏) قانون.

‏چ – خسارت های مالی: زیان هایی که به سبب حوادث مشمول بیمه موضوع قانون به اموال شخص ثالث وارد شود، به استثنای موارد مندرج در ماده (7‏) قانون.

‏ح – فقدان بیمه نامه: وسیله نقلیه در زمان وقوع حادثه تحت پوشش بیمه موضوع قانون نباشد.

‏خ – بیمه گر : هر یک از شرکت های بیمه دولتی و غیر دولتی که مجوز فعالیت در رشته بیمه شخص ثالث از بیمه مرکزی را دارا می باشند.

‏د – خسارت های بدنی خارج از شرایط بیمه نامه: هر گونه خسارت بدنی وارد شده به اشخاص ثالث که بر اساس قوانین و مقررات یا شرایط عمومی بیمه نامه پرداخت آن بر عهده بیمه گر مربوط نباشد. در هر صورت میزان تعهدات بیمه گر نمی تواند کمتر از حداقل الزا مات مندرج در قانون باشد.

تبصره – شرایط عمومی بیمه نامه مطابق آیین نامه ای که توسط بیمه مرکزی تهیه و به تصویب هیأت وزیران می رسد تعیین خواهد شد.

فصل دوم – خسارت های بدنی

ماده 2 ‏– شخص ثالث زیان دیده یا ورثه قانونی وی حق دارد با ارایه مدارک موضوع ماده(3) ‏برای دریافت خسارت بدنی به طور مستقیم حسب مورد به بیمه گر مربوط یا صندوق مراجعه نماید.

ماده 3‏– مدارک لازم برای بررسی و پرداخت خسارت بدنی متعلقه توسط بیمه گر و صندوق حسب مورد به شرح زیر می باشد:

1– ‏اصل یا تصویر مصدق گزارش کارشناس راهنمایی و رانندگی یا گزارش مقدمات انتظامی یا نظریه کارشناس یا هیأت کارشناسی منتخب مراجع قضایی.

2– ‏بیمه نامه شخص ثالث یا هر گونه مدرک دیگری که حاکی از بیمه وسیله نقلیه مسبب حادثه در زمان وقوع حادثه باشد.

3– ‏تصویر گواهینامه رانندگی مسؤول حادثه مگر اینکه مشخصات کامل گواهینامه رانندگی در گزارش کارشناس راهنمایی و رانندگی یا پلیس راه درج گردیده یا اینکه راننده مسؤول حادثه فاقد گواهینامه رانندگی متناسب با نوع وسیله نقلیه موجد حادثه باشد .

4– ‏مدارک شناسایی مصدوم یا متوفی

5– تصویر خلاصه پرونده بالینی مصدوم یا متوفی در صورتی که در یکی از مراکز درمانی بستری شده باشد.

6– نظریه پزشکی قانونی

7 ‏– تصویر مدرک شناسایی وسیله نقلیه مسبب حادثه در صورت وجود

8 ‏– ارایه مدارک مثبته دایر بر احراز سمت قانونی متقاضی از قبیل قیمومت یا وکالت یا وصایت یا ولایت خاص حسب مورد.

9– ‏جواز دفن یا گواهی فوت یا شناسنامه باطل شده متوفی.

تبصره 1– پرداخت خسارت در حوادث منجر به فوت منوط به ارایه گواهی انحصار وراثت خواهد بود.

تبصره 2– در صورت فقدان یا انقضای بیمه نامه، فراریاعدم شناسایی مسؤول حادثه حسب موردارائه بیمه نامه وسیله نقلیه مسبب حادثه، مدارک شناسایی وسیله نقلیه مسبب حادثه و یا گواهینامه رانندگی مسؤول حادثه برای ارائه به شرکت یا صندوق الزامی نیست.

ماده 4– اشخاص ثالث زیان دیده در حوادث رانندگی منجر به صدمات بدنی غیر از فوت می توانند برای دریافت پنجاه درصد خسارت بدنی تقریبی، موضوع ماده (16) قانون با ارایه مدارک موضوع ماده (3‏) مستقیماً به شرکت بیمه مربوط یا صندوق مراجعه و خسارت متعلقه را مطالبه و دریافت نمایند .

تبصره 1‏– در اجرای ماده (15‏) قانون، بیمه گر یا صندوق حسب مورد موظف است حداکثر پانزده روز پس ا‏ز دریافت مدارک لازم، خسارت متعلقه را پرداخت و در صورت وجود نقص در مدارک ارایه شده مراتب را ظرف یک هفته به صورت کتبی به متقاضی اعلام نمایند.

تبصره 2 ‏– بیمه گر یا صندوق حسب مورد موظف است پس از صدور رأی قطعی مراجع قضایی و ارایه آن توسط اشخاص ثالث زیان دیده، باقیمانده خسارت متعلقه (موضوع قسمت اخیر ماده 16‏قانون ) را به شخص ثالث ‏زیاندیده پرداخت نماید.

ماده 5– در حوادث رانندگی منجر به فوت، بیمه گر می تواند در صورت توافق با راننده مسبب حادثه یا بیمه گذار و ورثه شخص ثالث، بدون نیاز به رأی مراجع قضایی، دیه و دیگر خسارت های بدنی وارد شده را به وی پرداخت نماید.

فصل سوم – خسارت های مالی

ماده 6– شخص ثالث زیان دیده حق دارد با ارایه مدارک موضوع ماده (7‏) نسبت به دریافت خسارت مالی اقدام نماید.

ماده 7 ‏– مدارک لازم برای بررسی و پرداخت خسارت مالی توسط بیمه گر مربوط به شرح زیر می باشد:

1– بیمه نامه شخص ثالث یا هرگونه مدرک دیگری که حاکی از بیمه بودن وسیله نقلیه مسبب حادثه در زمان وقوع حادثه باشد.

2– ‏اصل یا تصویر مصدق گزارش کارشناس راهنمایی و رانندگی یا پلیس راه یا نظریه کارشناس یا هیأت ‏کارشناسی منتخب مراجع قضایی.

3– تصویر گواهینامه رانندگی مسؤول حادثه، مگر اینکه مشخصات کامل گواهینامه رانندگی در گزارش کارشناس راهنمایی و رانندگی یا پلیس راه درج گردیده ‏یا اینکه راننده مسؤول حادثه فاقد گواهینامه رانندگی متناسب با نوع وسیله نقلیه موجد حادثه باشد.

4– ‏تصویر مدرک شناسایی وسیله نقلیه مسبب حادثه در صورت وجود.

5– ارایه مدارک مثبته دایر بر احراز سمت قانونی متقاضی از قبیل قیمومت یا وکالت یا وصایت یا ولایت خاص حسب مورد.

ماده 8 ‏– دراجرای ماده (18) قانون، بیمه گرمکلف است در صورت وجود شرایط زیر با دریافت مدارک مذکور در ماده (7‏) به استثنای بند (2) آن، خسارت مالی زیاندیده را ‏پرداخت نماید:

‏الف – وسایل نقلیه مسبب حادثه و زیاندیده ‏در زمان وقوع حادثه، دارای بیمه نامه معتبر باشند.

ب – خسارت مالی واردشده یا مورد مطالبه شخص ثالث زیان دیده حداکثر تا سقف تعهد مالی مندرج در ماده (4‏) قانون باشد.

‏پ – بین طرفین حادثه اختلافی وجود نداشته باشد.

ت – حادثه رانندگی منجر به خسارت بدنی نشده باشد.

‏ث – وسایل نقلیه مسبب حادثه و زیاندیده هم زمان مورد بازدید کارشناس منتخب بیمه گر مربوط قرار گیرند.

ماده 9 ‏– میزان خسارت مالی واردشده به وسیله نقلیه شخص ثالث زیاندیده با توافق بیمه گر مربوط و شخص ‏ثالث زیان دیده تعیین و به صورت نقدی پرداخت خواهد شد. در صورت عدم توافق شخص ثالث با مبلغ خسارت تعیین شده، بیمه گر مربوط موظف است وسیله نقلیه شخص ثالث زیاندیده را در تعمیرگاه مجاز یا تعمیرگاهی که مورد قبول وی باشد، تعمیر نموده و هزینه های تعمیر را تا سقف تعهدات مالی مندرج در بیمه نامه پرداخت نماید.

تبصره – در صورتی که اختلاف طرفین در خصوص میزان خسارت واردشده به وسیله نقلیه به روش مذکور در این ماده و همچنین میزان خسارت وارد شده به سایر اموال ( غیر از وسیله نقلیه ) حل و فصل نشود، موضوع در کمیسیون حل اختلاف تخصصی، موضوع تبصره ماده (17‏) قانون مطرح و رسیدگی می شود.

فصل چهارم – سایر مقررات

ماده 10‏– در صورتی که بیمه گر یا صندوق در مهلت مقرر در این آیین نامه نسبت به پرداخت خسارات متعلقه به شخص ثالث زیاندیده خودداری نمایند، شخص ثالث زیاندیده می تواند موضوع را به بیمه مرکزی منعکس و درخواست رسیدگی نماید .

تبصره 1 ‏– بیمه مرکزی موظف است ظرف پانزده روز به درخواست متقاضی رسیدگی و در مورد آن اتخاذ تصمیم نماید. در صورت احراز تخلف توسط بیمه گر مربوط مطابق ماده (28) قانون اقدام خواهد شد. تصمیم بیمه مرکزی برای بیمه گر لازم الاجرا است .

تبصره 2 ‏– اجرای این ماده نافی حق مراجعه مستقیم شخص ثالث زیان دیده به مراجع قضایی یا سایر مراجع صلاحیتدار و طرح دعوی علیه بیمه گر یا صندوق نخواهد بود .

این تصویبنامه در تاریخ 1389/9/27به تأیید مقام محترم ریاست جمهوری رسیده است.

محمدرضا رحیمی -‏ معاون اول رییس جمهور

منبع سایت صلح