هیئت وزیران در جلسه مورخ 23 /8 /1389 بنا به پیشنهاد مشترک وزارتخانه های امور اقتصادی و دارایی، کشور و شورای عالی استان ها و به استناد تبصره (2) ماده (39) قانون مالیات بر ارزش افزوده – مصوب 1387- ،آیین‌نامه اجرایی تبصره یاد شده را به شرح زیر تصویب نمود:
«آیین‌نامه اجرایی تبصره (2) ماده (39) قانون مالیات بر ارزش افزوده»
مصوب 1389,08,23
ماده 1– در این آیین‌نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:
الف- قانون : قانون مالیات بر ارزش افزوده – مصوب 1387-
ب- شاخص جمعیت: آخرین سرشماری رسمی انجام شده با توجه به تاثیر نرخ رشد جمعیت اعلامی در هر سال توسط مرکز آمار ایران
ج- شاخص کمتر توسعه یافتگی : شاخص مبنای تعیین فهرست مناطق کمتر توسعه یافته موضوع تبصره (1) ماده (132) قانون مالیات‌های مستقیم – مصوب 1380- در ابتدای هر دوره برنامه توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران
ماده 2– وجوه واریزی به حساب تمرکز وجوه به نسبت بیست درصد (20 %) کلان شهرها (شهرهای بالای یک میلیون نفر جمعیت) بر اساس شاخص جمعیت، شصت درصد (60 %) سایر شهرها بر اساس شاخص کمتر توسعه یافتگی و جمعیت به شرح جدول پیوست که تایید شده به مهر “پیوست تصویب نامه هیئت وزیران” است و بیست درصد (20 %) دهیاری ها بر اساس شاخص جمعیت توزیع و توسط شهرداری ها و دهیاری ها هزینه می شود.
ماده 3– توزیع وجوه واریزی به حساب تمرکز وجوه وزارت کشور، تحت نظر کارگروهی متشکل از نمایندگان معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور و وزارتخانه های امور اقتصادی و دارایی و کشور و یک نفر ناظر به انتخاب کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی خواهد بود.
ماده 4– وجوه قید شده در تبصره (1) ماده (38) و بند (الف) ماده (39) در خارج از حریم شهرها پس از کسر وجوهات موضوع ماده (37) ، تبصره (3) ماده (38) و تبصره (1) ماده (39) قانون در حساب تمرکز وجوه که به نام وزارت کشور افتتاح می گردد، واریز می شود و بر اساس مفاد این آیین‌نامه و شاخص جمعیت و کمتر توسعه یافتگی بین دهیاری های همان شهرستان توزیع می گردد.
ماده 5– عوارض موضوع بند (ب) ماده (39) و بند (ج) ماده (46) قانون پس از کسر وجوهات موضوع ماده (37) و تبصره (1) ماده (39) قانون با رعایت شاخص جمعیت بین کلان شهرها توزیع می گردد و برای سایر شهرها با رعایت شاخص جمعیت و کمتر توسعه یافتگی و برای دهیاری ها با رعایت شاخص جمعیت طبق فهرستی که در ابتدای هر سال توسط وزارت کشور تهیه می شود، توزیع می گردد.
تبصره– توزیع عوارض خارج از حریم شهرها موضوع بند (الف) و تبصره (1) ماده (38) قانون بین دهیاری ها بر اساس شاخص جمعیت و کمتر توسعه یافتگی خواهد بود.
ماده 6– هرگونه برداشت از حساب تمرکز وجوه به جز پرداخت به شهرداری ها و دهیاری ها و وجوه موضوع ماده (37) و تبصره های (2) و (3) ماده (38) و تبصره (1) ماده (39) قانون ممنوع می باشد.
ماده 7– سازمان امور مالیاتی موظف است هر ماه عوارض وصولی موضوع تبصره (2) ماده (39) قانون را حداکثر تا پانزدهم ماه بعد به حساب تمرکز وجوه وزارت کشور واریز نماید.
ماده 8– وزارت کشور مکلف است ظرف یک ماه پس از وصول وجوه موضوع تبصره (2) ماده (39) قانون نسبت به واریز آن به حساب شهرداری ها و دهیاری ها اقدام نماید.
ماده 9– وزارت کشور موظف است گزارش عملکرد وجوه دریافتی را هر سه ماه یکبار به شورای عالی استان ها و کمیسیون اقتصادی مجلس ارائه نماید.
ماده 10– چگونگی توزیع و مصرف مبالغ واریزی با توجه به سیاست های پیش بینی شده و مصوب در فصل عمران شهری و روستایی قوانین برنامه توسعه اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و برنامه های مصوب توسعه استان و با در نظر گرفتن سیاست های کلی توسعه شهری و روستایی کشور در چارچوب بودجه مصوب فصل عمران شهری و روستایی شهرداری ها و دهیاری ها خواهد بود.
تبصره 1– نحوه تعیین و تصویب طرح ها و پروژه های عمرانی و زیربنایی مصوب شهرداری ها و دهیاریها و هزینه وجوه مواد (4) و (5) این آیین‌نامه مطابق مقررات مندرج در آیین‌نامه های مالی و معاملاتی شهرداری ها و دهیاری ها و سایر قوانین و مقررات مربوط خواهد بود.
تبصره 2– نظارت بر نحوه عملکرد هزینه اعتبارات واگذار شده بر عهده دفاتر استانی سازمان شهرداری ها و دهیاری های کشور و تا قبل از تشکیل آن، بر عهده حوزه معاونت امور عمرانی استانداری ها می باشد.
تبصره 3– شهرداری ها و دهیاری ها مکلفند گزارش عملکرد هزینه اعتبارات خود را از طریق دفاتر استانی سازمان شهرداری ها و دهیاری‌های کشور (در صورت عدم تشکیل از طریق حوزه معاونت امور عمرانی استانداری‌ها) در مقاطع سه ماهه برای سازمان یاد شده ارسال نمایند.
ماده 11– وزارت کشور مسئول حسن اجرای این آیین‌نامه می باشد.
محمدرضا رحیمی – معاون اول رییس جمهور
منبع سایت صلح
ثبت دیدگاه