آیین نامه شماره 89 قرارداد بیمه تامین تعهدات در رویه عبور داخلی کالا
مصوب 1393,11,21
بدین وسیله «آیین نامه شماره 89، قرارداد بیمه تامین تعهدات در رویه عبور داخلی کالا» که در جلسه مورخ 21 /11 /1393 شورای عالی بیمه به تصویب رسیده است در 6 صفحه پیوست جهت اجراء ابلاغ می گردد.
محمد ابراهیم امین
رئیس شورای عالی بیمه
شورای عالی بیمه در اجرای ماده 17 قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمه گری، در جلسه مورخ 21/ 11/ 1393 «آیین نامه قرارداد بیمه تامین تعهدات در رویه عبور داخلی کالا» را مشتمل بر 13 ماده و 2 تبصره به شرح ذیل تصویب نمود:
ماده 1– اساس قرارداد
این قرارداد براساس قانون بیمه مصوب سال 1316 و مواد مرتبط از قانون امور گمرکی مصوب 1390 و آیین نامه اجرایی قانون امور گمرکی مصوب 1392 و قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار مصوب 1390 بین تشکل اقتصادی … به عنوان بیمه گذار و شرکت بیمه … به عنوان بیمه گر و گمرک جمهوری اسلامی ایران به عنوان ذی نفع با شرایط زیر منعقد می گردد.
ماده 2– تعاریف
اصطلاحات مورد استفاده در این قرارداد در معانی مشروح زیر به کار می رود.
1– بیمه گذار: تشکل اقتصادی است با عضویت شرکت های حمل و نقل بین المللی که به موجب قوانین و مقررات مربوط ثبت گردیده و مسئولیت اعضاء براساس موضوع ماده 3 این قرارداد را پذیرفته و آنرا نزد بیمه گر بیمه نموده و متعهد پرداخت حق بیمه است. اتاق بازرگانی و صنایع، معادن و کشاورزی ایران و اتاق تعاون مرکزی جمهوری اسلامی ایران نیز می توانند به عنوان بیمه گذار این قرارداد باشند.
2– شرکت حمل و نقل بین المللی: شخص حقوقی ایرانی که به موجب قوانین و مقررات مربوط، مجاز به انجام عملیات حمل و نقل بین المللی است.
3– بیمه گر: موسسه بیمه ای است که دارای پروانه فعالیت از بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران بوده و مجاز به انجام عملیات بیمه در این رشته طبق قوانین و مقررات مربوط است.
4– ذی نفع: گمرک جمهوری اسلامی ایران است.
5– بیمه نامه: سندی است کتبی که توسط بیمه گر براساس مفاد این قرارداد صادر شده باشد. بیمه گر می تواند برای هر اظهارنامه عبور داخلی یک بیمه نامه مجزا یا یک گواهی بیمه براساس این قرارداد صادر نماید.
6– گواهی بیمه: سندی است کتبی یا الکترونیکی که در چارچوب این قرارداد به منظور پوشش بیمه ای برای هر اظهارنامه توسط بیمه گر صادر و به ذینفع ارائه می گردد.
7– قاچاق: منظور از قاچاق در این قرارداد موضوع بند «ب» ماده (113) و مواد (61) الی (63) قانون امور گمرکی مصوب 1390 و بند «ب» ماده (2) قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز مصوب 1392 و اصلاحات بعدی آنها صرفاً در ارتباط با عبور داخلی است.
8– پروانه عبور داخلی: سندی است حاوی اطلاعات اظهارنامه عبور داخلی که توسط گمرک پس از انجام تشریفات گمرکی در رویه عبور داخلی برابر مقررات صادر می گردد.
9– اظهارنامه عبور داخلی: منظور از اظهارنامه عبور داخلی، اظهارنامه موضوع ماده 39 قانون امور گمرکی است.
10– کالای مجاز: کالایی که صدور آن با رعایت ضوابط نیاز به کسب مجوز ندارد.
11– کالای مجاز مشروط: کالایی که صدور یا ورود آن نیاز به کسب موافقت قبلی یک یا چند سازمان دولتی دارد.
12– عبور داخلی: عبور داخلی، رویه گمرکی است که براساس آن کالای گمرک نشده از یک گمرک مجاز به گمرک مجاز دیگر و یا سایر اماکن تحت نظارت گمرک منتقل می گردد تا تشریفات قطعی گمرکی آن در مقصد انجام شود.
ماده 3– موضوع قرارداد
موضوع قرارداد عبارت است از مسئولیت تامین تعهدات شرکت های حمل و نقل بین المللی در قبال ذی نفع برای کالاهای مجاز معادل حقوق ورودی متعلقه و برای کالاهای مجاز مشروط معادل حقوق ورودی متعلقه به علاوه نصف تا سه برابر ارزش کالا که حسب مورد توسط گمرک تعیین می شود که بر عهده بیمه گذار بوده و توسط وی نزد بیمه گر بیمه می گردد.
ماده 4– وظایف بیمه گذار به شرح زیر است:
1– بیمه گذار موظف است حق بیمه را به ترتیبی که در بیمه نامه یا گواهی بیمه مشخص گردیده به بیمه گر پرداخت نماید.
2– بیمه گذار موظف است همزمان با انعقاد این قرارداد فهرست مشخصات شرکت های حمل و نقل بین المللی که تعهد آنها را پذیرفته به بیمه گر اعلام نماید.
3– بیمه گذار موظف است شرکت های حمل و نقل بین المللی که تعهد آنها را پذیرفته ملزم به انجام اقدامات زیر نماید:
الف- در صورت اطلاع از هرگونه مغایرت بین محموله و پروانه عبور داخلی و مواردی که منجر به عدم تحویل تمام یا بخشی از کالا در مهلت مقرر می شود، مراتب را حداکثر ظرف 24 ساعت از زمان اطلاع، به بیمه گذار و بیمه گر اعلام نماید.
ب- اقدامات لازم جهت حفظ کالای عبور داخلی به عمل آورد.
ج- در صورت دریافت هرگونه اخطاریه در ارتباط با موضوع قرارداد از سوی مراجع ذی ربط مراتب را بلافاصله به اطلاع بیمه گذار و بیمه گر برساند.
4– بیمه گذار موظف است به منظور حسن اجرای این قرارداد تضامین لازم را متناسب با حجم عملیات و ریسک شرکت های حمل و نقل بین المللی که تعهد آنها را پذیرفته، در اختیار بیمه گر قرار دهد.
ماده 5– وظایف و تعهدات بیمه گر
وظایف و تعهدات بیمه گر به شرح زیر است:
1– بیمه گر موظف است براساس اطلاعات ارائه شده و معادل مبلغی که توسط گمرک مبدأ در اظهارنامه عبور داخلی اعلام می شود بیمه نامه یا گواهی بیمه را صادر و در قبال پرداخت حق بیمه از سوی بیمه گذار به وی یا نماینده او تحویل نماید.
2– تعهدات بیمه گر و بیمه گذار در ارتباط با موضوع این قرارداد در مورد هر پروانه عبور داخلی از زمان خروج هر محموله از گمرک مبدأ آغاز و با تایید الکترونیکی یا کتبی وصول تمام کالا توسط گمرک مقصد یا عدم اعلام خسارت از سوی ذی نفع به بیمه گر تا 90 روز پس از پایان مهلت مقرر در پروانه عبور داخلی (هر کدام زودتر اتفاق بیفتد) پایان می پذیرد.
3– بیمه گر موظف است در صورت درخواست و هماهنگی ذی نفع، واحدهای صدور بیمه نامه یا گواهی بیمه موضوع این قرارداد (اعم از شعبه یا نمایندگی) را در گمرک مبدأ مستقر نماید و مشخصات آنها از جمله دارندگان امضای مجاز در آن واحدها و نیز هرگونه تغییرات بعدی را کتباً به اطلاع بیمه گذار و ذی نفع برساند.
4– بیمه گر موظف است با طراحی سامانه نرم افزاری مناسب نسبت به فراهم شدن امکان تبادل اطلاعات لازم با بیمه گذار و ذی نفع اقدام نماید و فهرست شرکت های حمل و نقل تحت پوشش را به طور مستمر به ذی نفع اعلام نماید.
5– در موارد زیر، بیمه گر مکلف است ظرف مدت 15 روز پس از دریافت مدارک موضوع ماده 7 با رعایت شرایط این قرارداد خسارت را به ذی نفع پرداخت نماید:
الف- چنانچه کل کالای مندرج در اظهارنامه عبور داخلی که براساس آن بیمه نامه یا گواهی بیمه صادر گردیده است ظرف مهلت مقرر در قانون امور گمرکی به گمرک مقصد تحویل داده نشود.
ب- در مواردی که کالای عبور داخلی تحویل شده به گمرک مقصد براساس صورت جلسه گمرک مقصد یا گمرک بین راهی کسری داشته باشد.
تبصره – در مواردی که پرداخت خسارت در مهلت مقرر، از سوی بیمه گر به تاخیر بیافتد، مشمول حکم ماده 522 قانون آئین دادرسی مدنی می شود.
ماده 6– وظایف ذی نفع
وظایف ذی نفع به شرح زیر است:
1– چنانچه تمام یا بخشی از کالای عبور داخلی ظرف مهلت مقرر به گمرک مقصد تحویل داده نشود ذی نفع موظف است مراتب را ظرف مدت پانزده روز پس از احراز عدم تحویل کتباً یا هر طریق قابل اثبات دیگر به بیمه گذار و بیمه گر اعلام نماید.
2– ذی نفع موظف است در صورت تشخیص قاچاق، نسبت به پیگیری موضوع وفق ماده (41) قانون مبارزه با قاچاق مصوب سال 1392 در مراجع ذی صلاح اقدام نماید.
3– ذی نفع موظف است به منظور تبادل الکترونیکی اطلاعات همکاری لازم را با سایر طرف های قرارداد به عمل آورده و امکان دسترسی سیستمی بیمه گر و بیمه گذار را به سامانه های مرتبط فراهم نماید.
4– ذی نفع مکلف است لیست شرکت های حمل و نقل بین المللی دارای سابقه تخلف از مقررات گمرکی را به طور مستمر برای سایر طرف های قرارداد ارسال نماید.
5– ذی نفع موظف است پس از احراز هر یک از موارد زیر خسارتی را که از بیمه گر دریافت نموده است به وی مسترد نماید:
الف- کالا پس از پرداخت خسارت با تأخیر به گمرک مقصد تحویل شده باشد. (موضوع تبصره ماده (115) آئین نامه اجرائی قانون امور گمرکی)
ب- در مواردی که پس از پرداخت خسارت براساس تشخیص ذی نفع یا رأی قطعی مرجع رسیدگی کننده ذی صلاح اثبات شود که موضوع قاچاق منتفی شده است.
ج- در مواردی که به موجب رأی قطعی مرجع رسیدگی کننده ذی صلاح عدم تحویل کالا به گمرک مقصد ناشی از فورس ماژور بوده باشد.
6– ذی نفع موظف است حداکثر ظرف مدت یک هفته پس از دریافت خسارت اصل بیمه نامه یا گواهی بیمه مربوط را (در صورت ارائه فیزیکی) به بیمه گر تحویل نماید.
ماده 7– مدارک لازم برای دریافت خسارت
برای دریافت خسارت، ذی نفع موظف است ضمن اعلام کتبی خسارت به بیمه گر، اسناد و مدارک ذیل را به وی ارایه نماید:
الف) تصویر اظهارنامه عبور داخلی ممهور به مهر گمرک،
ب) تصویر بیمه نامه یا گواهی بیمه مربوط (در صورت ارائه فیزیکی)،
ج) تصویر اوراق مربوط به اقدامات قانونی صورت گرفته در مراجع ذی صلاح توسط ذی نفع در صورت تشکیل پرونده.
د) تصویر مکاتبات ذی نفع با بیمه گذار موضوع بند (1) ماده (6) این قرارداد.
ماده 8– استثنائات
در موارد زیر بیمه گر در مقابل ذی نفع تعهدی نخواهد داشت:
1- کاهش وزن کالاهایی که به موجب مفاد قانون امور گمرکی به طور ذاتی دچار افت وزن می گردند.
2- فورس ماژور نظیر سیل، توفان، زلزله، آتش فشان و سایر حوادث و بلایای طبیعی و نیز جنگ و شورش.
3- جریمه انتظامی موضوع تبصره ذیل ماده (115) آئین نامه اجرائی قانون امور گمرکی.
ماده 9– بازیافت خسارت
پس از پرداخت خسارت، بیمه گر جانشین ذی نفع جهت بازیافت خسارت پرداختی خواهد بود و بیمه گر می تواند نسبت به بازیافت خسارت پرداختی، از بیمه گذار یا شرکت حمل و نقل اقدام نماید.
تبصره در مواردی که به تشخیص مراجع ذی صلاح علت عدم تحویل تمام یا بخشی از کالا ناشی از عذر موجه باشد، میزان بازیافت حداکثر ده درصد خسارت پرداختی خواهد بود.
ماده 10– مدت قرارداد
مدت قرارداد یک سال شمسی است و مفاد آن برای طرف های قرارداد در خصوص بیمه نامه ها یا گواهی های بیمه صادره در دوره اعتبار قرارداد تا پایان اعتبار بیمه نامه ها یا گواهی های بیمه کماکان به قوت خود باقی است.
ماده 11– خاتمه اعتبار بیمه نامه
با تحقق هر یک از موارد زیر اعتبار بیمه نامه یا گواهی بیمه تمام می شود:
1- تحویل کالا به گمرک مقصد طبق اعلام گمرک ظرف مهلت مقرر.
2- پرداخت خسارت از سوی بیمه گر.
ماده 12– نحوه فسخ قرارداد
در طول مدت اعتبار قرارداد هر یک از طرف های قرارداد می توانند با اعلام قبلی (به صورت کتبی) یک ماهه به سایر طرف های قرارداد، نسبت به فسخ آن اقدام کنند. در صورت فسخ، طرف های قرارداد متعهد به ایفای تعهدات ناشی از این قرارداد در مورد بیمه نامه های/ گواهی های صادره قبلی می باشند.
ماده 13– نحوه حل و فصل اختلاف
هرگونه اختلاف ناشی از تعبیر، تفسیر و یا اجرای این قرارداد، در صورتی که از طریق برگزاری جلسات مشترک و مذاکره حل و فصل نشود، با رعایت قوانین و مقررات مربوط قابل ارجاع به داوری یا طرح در مراجع صالحه خواهد بود.
منبع سایت صلح
ثبت دیدگاه