آیا فروشنده با پس دادن پول، میتواند قرارداد فروش ملک را فسخ کند؟ پایان نامه های برتر حقوقی تقدیر می شوند مسئولیت وراث در پرداخت بدهی متوفی چیست؟ محسنی اژهای: قضات قبل از صدور آرایی که اثر اجتماعی دارند، با مرکز رسانه قوه قضاییه هماهنگ شوند ادامه تحصن دانشجویان آمریکایی در حمایت از فلسطین معین الدین سعیدی: “حجاب و عفاف به هم مربوط نیستند” تعزیرات حکومتی با حضور دادستان تهران در شرکتهای داروسازی خودرو و موبایل در صدر شکایات مردمی
ماده 1326:در موارد ماده فوق مدعیعلیه نیز م یتواند در صورتی که مدعی سقوط دین یا تعهد یا نحو آن باشد حکم به دعوی را منوط به قسم مدعی کند.
ماده1325 :در دعاوی که به شهادت شهود قابل اثبات است مدعی میتواند حکم به دعوی خود را که مورد انکار مدعیعلیه است منوط به قسم او نماید.
ماده 1324:اماراتی که به نظر قاضی واگذار شده عبارت است از اوضاع و احوالی در خصوص مورد و در صورتی قابل استناد است که دعوا به شهادت شهود قابل اثبات باشد یا ادلهی دیگر را تکمیل کند.
ماده 1323:امارات قانونی در کلیهی دعاوی )اگر چه از دعاوی باشد که به شهادت شهود قابل اثبات نیست (معتبر است مگر آن که دلیل بر خلاف آن موجود باشد.
ماده 1322:امارات قانونی اماراتی است که قانون آن را دلیل بر امری قرار داده :مثل امارات مذکور در این قانون از قبیل مواد 35 و 109 و110 – 1158 و 1159 و غیر آنها و سایر امارات مصرحه در قوانین دیگر.
ماده 1321:اماره عبارت از اوضاع و احوالی است که به حکم قانون یا در نظر قاضی دلیل بر امری شناخته میشود.
ماده 1320:شهادت بر شهادت در صورتی مسموع است که شاهد اصل، وفات یافته یا به واسطهی مانع دیگری مثل بیماری و سفر و حبس و غیره نتواند حاضر شود.
ماده 1319:در صورتی که شاهد از شهادت خود رجوع کند یا معلوم شود بر خلاف واقع شهادت داد است به شهادت او ترتیب اثر داده نمیشود.
ماده 1318:اختلاف شهود در خصوصیات امر اگر موجب اختلاف در موضوع شهادت نباشد اشکالی ندارد.
ماده 1317:شهادت شهود باید مفاداً متحد باشد، بنابراین اگر شهود به اختلاف شهادت دهند قابل اثر نخواهد بود مگر در صورتی که از مفاد اظهارات آنها قدر متیقنی به دست آید.