وزیران عضو کمیسیون امور زیربنایی، صنعت و محیط زیست در جلسه مورخ 1 /2 /1387 بنا به پیشنهاد شماره 100 /40 /73547 مورخ 7 /12 /1384 وزارت نیرو و به استناد ماده واحده قانون الحاق یک ماده به قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین – مصوب 1384 – و ماده (57) قانون الحاق موادی به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت – مصوب 1384 – و با رعایت تصویب نامه شماره 164082 /ت373هـ مورخ 10 /10 /1386 آیین نامه اجرایی قانون و ماده یاد شده را به شرح زیر تصویب نمودند :
آیین نامه اجرایی قانون الحاق یک ماده به قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین – مصوب 1384 – و ماده (57) قانون الحاق موادی به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت – مصوب 1384 –
ماده 1 – در این آیین نامه اصطلاحات ذیل در معانی مشروح مربوط به کار می روند:
الف – شرکت : شرکت سهامی آب منطقه ای (استان) و شرکت سهامی سازمان آب و برق خوزستان.
1 – آب مصرفی و شرب و بهداشت واحدهای صنعتی، مرغداری و دامداریها، خدماتی و گلخانه ای که دارای مجوز از دستگاه مربوط می باشند با مصارف آبی اندک (حداکثر «25» متر مکعب در شبانه روز)
2 – آب مورد نیاز برای اجرای طرحهای صنعتی و عمرانی دولت و تولیدکنندگان گیاهان دارویی و گلهای زینتی و محصولات گلخانه ای که دارای مجوز از دستگاه مربوط بوده و آب مشروب شهرها، شهرکها و روستاها (بر اساس ماده «12» آیین نامه اجرایی فصل دوم – قانون توزیع عادلانه آب)
پ – آبخوان: مخازن آب زیرزمینی آبرفتی و سازندی.
ت – محدوده مطالعاتی: کوچکترین واحد مطالعاتی هیدرولوژیک که دارای یک یا چند دشت بوده و در حوزه عمل یک یا چند استان قرار گرفته باشد.
ث – دشت ممنوعه: دشتهایی که در اجرای قانون توزیع عادلانه آب – مصوب 1361 – و آیین نامه اجرایی آن، توسط وزارت نیرو، ممنوعه و ممنوعه بحرانی اعلام شده یا می شود.
ج – چاههای مشمول تبصره ذیل ماده (3) قانون توزیع عادلانه آب: چاههایی که قبل از تصویب قانون توزیع عادلانه آب بدون اجازه وزارت نیرو حفر شده باشند، اعم از اینکه چاه مورد بهره برداری قرار گرفته یا نگرفته باشد.
چ – طرحهای جبرانی و ایجاد تعادل در سفره های آب زیرزمینی: کلیه اقدامات سازه ای و غیرسازه ای منسجم به منظور ایجاد تعادل آب زیرزمینی در آبخوانهایی که تراز در آنها روند منفی پیدا کرده است. این طرحها عبارتند از:
1 – طرحهای تأمین و انتقال آب شامل پروژه های تأمین و انتقال آب از حوضه ها یا محدوده های مطالعاتی مجاور.
2 – طرحهای تغذیه مصنوعی شامل مطالعه و اجرای بندها و حوضچه های تغذیه مصنوعی، عملیات آبخیزداری، کنترل و پخش سیلاب و در صورت ضرورت، تملک و انسداد چاههای کشاورزی با تفاهم بهره برداران، انسداد چاههای غیرمجاز و جلوگیری از اضافه برداشت چاههای مجاز بر اساس سند ملی الگوی مصرف بهینه آب کشاورزی و استفاده از پساب های تصفیه شده آب شهری.
3 – تغییر سیستم های آبیاری شامل احداث کانال بتنی و پوشش انهار سنتی و بکارگیری روشهای نوین آبیاری در راستای افزایش بهره وری، تعادل بخشی و صرفه جویی در منابع آب زیرزمینی از طریق ایجاد تشکل های آب برآن.
ماده 2 – شرکت مجاز است در دشتهای ممنوعه برای تأمین نیاز آبی مصرفی واحدهای موضوع این آیین نامه و با توجه به توان سفره های آب زیرزمینی در چارچوب سقف تخصیص آب در هر محدوده مطالعاتی که از طریق وزارت نیرو تعیین می شود، پروانه حفر، مجوز نصب منصوبات مجاز و پروانه بهره برداری لازم را صادر نماید. صدور پروانه حفر چاه منوط به پرداخت هزینه های جبرانی مربوطه توسط متقاضیان، بر اساس تعرفه های مصوب هیئت وزیران می باشد.
تبصره 1 – هزینه های جبرانی پرداختی برای طول عمر مفید طرحهای جبرانی حداقل (30) سال خواهد بود و پس از آن شرکت موظف است با اجرای طرحهای جدید با الویت دارندگان پروانه قبلی که در راستای اجرای طرح، پروانه اخذ نموده اند، هزینه های جبرانی جدید را وفق مقررات این آیین نامه اخذ نماید.
تبصره 2 – مدت اعتبار پروانه حفر چاه جهت شروع عملیات حفاری یک سال بوده و در صورت عدم تمدید آن توسط متقاضی، پروانه حفر صادره توسط شرکت لغو و وجوه دریافتی جهت هزینه های جبرانی ظرف مدت (15) روز پس از دریافت از خزانه، به وی مسترد خواهد شد.
تبصره 3 – شرکت می تواند با هماهنگی شرکتهای آب و فاضلاب شهری و روستایی تا شعاع دو کیلومتری شهرها و روستاها، در قالب سقف تخصیص آب اعلام شده، پس از اخذ هزینه های جبرانی نسبت به صدور مجوز بهره برداری از طریق شبکه های آب شهری و روستایی برای اینگونه واحدها اقدام نماید.
ماده 3 – شرکت، واحدهای تجمیع شده متقاضی آب را به منظور مدیریت بهینه منابع آب زیرزمینی و جلوگیری از اضافه برداشت چاهها در اولویت تخصیص آب قرار داده و در صورت امکان برای آنها یک فقره پروانه حفر چاه صادر می نماید. سقف آب مصرفی به نسبت تعداد واحدهای استقرار یافته، تعیین می شود.
تبصره – نحوه تأمین آب طرحهای صنعتی بزرگ که امکان تجمیع آنها وجود ندارد، در صورت وجود امکانات آبی و اجرای طرحهای جایگزینی در قالب سقف تخصیص آب توسط وزارت نیرو و در قالب مقررات ماده (12) آیین نامه اجرایی فصل دوم قانون توزیع عادلانه آب، بررسی خواهد شد.
ماده 4 – شرکت مکلف است قبل از تخصیص آب به متقاضیان موضوع این آیین نامه از اجرای طرحهای جایگزینی و یا برنامه ریزی و مطالعه اینگونه طرحها در دشتهای ممنوعه اطمینان حاصل نماید.
تبصره 1 – شرکت با احراز شروط ذیل از امکان اجرای طرحهای جبرانی اطمینان می یابد:
1 – محدوده مطالعاتی یا دشت ممنوعه دارای آب مازاد خروجی بوده که از دسترسی خارج و دشت دیگری را تغذیه نمی کند.
2 – وجود آب مازاد در دشتهای مجاور دشت ممنوعه و امکان انتقال آب مازاد به دشت ممنوعه.
3 – از نظر شرایط عوارض طبیعی و زمین شناسی، امکان اجرای طرحهای جبرانی با عمر کافی برای بازدهی وجود داشته باشد.
تبصره 2 – در صورتی که جهت تعادل بخشی و جبران افت آبخوان از روشهای تملک و انسداد چاههای مجاز و انسداد چاههای غیرمجاز، جلوگیری از اضافه برداشت و استفاده از پساب های تصفیه شده شهری استفاده شود، شرکت قبلاً از اجرایی بودن آنها اطمینان حاصل نماید.
ماده 5 – وزارت نیرو مکلف است با اجرای طرحهای جایگزین، میزان آب قابل تخصیص به متقاضیان را به گونه ای برنامه ریزی نماید که میانگین حجم منابع آب زیرزمینی در دوره های پنجساله این مناطق حداقل از وضع موجود کمتر نباشد.
تبصره – وضعیت مخازن آب زیرزمینی در هر محدوده مطالعاتی توسط وزارت نیرو تعیین می شود.
ماده 6 – طرحهای جبرانی و تعادل بخشی ارایه شده از طرف شرکتها و میزان تخصیص آب در قبال اجرای طرحهای فوق می باید، توسط وزارت نیرو مورد تصویب قرار گیرد.
ماده 7 – تعرفه هزینه های جبرانی بر اساس هزینه مطالعات و اجرای طرحهای مذکور، نوع و حجم مصرف، شرایط اقتصادی، اجتماعی هر منطقه و با در نظر گرفتن محدوده های مطالعاتی ممنوعه و تعرفه چاههای تبصره ذیل ماده (3) قانون توزیع عادلانه آب بر اساس ارزش محلی آب، با نظر کارشناسان رسمی دادگستری، بنا به پیشنهاد وزارت نیرو و تصویب هیئت وزیران تعیین خواهد شد.
تبصره – چنانچه شرایط اقتصادی و اجتماعی یک منطقه ایجاب نماید که تعرفه های فوق کمتر از هزینه اجرای طرحهای جبرانی باشد. مابه التفاوت تعرفه تکلیفی با هزینه های اجرایی در لوایح بودجه سنواتی پیش بینی و پرداخت خواهد شد.
ماده 8 – صدور پروانه بهره برداری چاههای مشمول تبصره ذیل ماده (3) قانون توزیع عادلانه آب، در دشتهای ممنوعه آب منوط به پرداخت کلیه حق النظاره های معوقه بر اساس مصوبات کمیسیون اقتصاد هیئت وزیران و هزینه های جبرانی خواهد بود.
ماده 9 – وزارت نیرو موظف است، وجوه قابل دریافت از متقاضیان مربوط را که به منظور تأمین بخشی از اعتبار مورد نیاز اجرای طرحهای جایگزینی اخذ خواهد شد به تفکیک هر طرح در قالب فهرست پیشنهادی، هر ساله به منظور درج در ردیف درآمدی و هزینه ای مربوط در لایحه بودجه سال آتی به معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور ارسال نماید.
ماده 10 – شرکت مکلف است وجوه دریافت شده تا سقف مندرج در قانون بودجه سالانه را به حساب درآمد عمومی نزد خزانه داری کل کشور موضوع ردیف درآمدی تصریح شده در قانون بودجه سال مذکور واریز نماید.
ماده 11 – معادل وجوه واریزی از محل اعتبار منظور شده در قانون بودجه سالانه در اختیار شرکت قرار می گیرد تا طبق شرح عملیات موافقتنامه های مبادله شده با وزارت نیرو و معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور، صرف اجرای طرحهای موضوع بندهای (1)، (2) (3) جزء «چ» ماده (1) این آیین نامه شود.
تبصره 1 – مانده وجوه مصرف نشده در هر سال، قابل انتقال به سال بعد خواهد بود.
تبصره 2 – در شرایطی که با تشخیص وزارت نیرو، به منظور تعادل بخشی در یک دشت، نیاز به انجام عملیات سازه ای و غیرسازه ای باشد و عملیات یاد شده جزو وظایف سازمان دیگری قرار داشته باشد، وزارت نیرو اعتبار لازم از محل وجوه دریافت شده از متقاضیان را در اختیار دستگاه اجرایی مربوط قرار می دهد تا عملیات مذکور انجام پذیرد.
ماده 12 – در مواردی که به هر دلیلی پروانه حفر متقاضی ابطال و یا پس از حفر چاه مشخص گردد که چاه فاقد استعداد آبدهی لازم بوده و یا کیفیت آب چاه برای مصرف موردنظر مناسب نباشد، یا اصولاً آبدهی نداشته باشد، پروانه حفر چاه توسط شرکت ابطال و هزینه های جبران افت دریافت شده از متقاضی پس از دریافت از خزانه طی (15) روز به وی مسترد خواهد شد. در صورتی که آبدهی به میزان مور نیاز نباشد ولی متقاضی خواهان استفاده در همان حد باشد، هزینه های جبران افت به تناسب مسترد می گردد.
تبصره 1– مقررات فوق شامل متقاضیانی که قبل از شروع بهره برداری، از استفاده آب منصرف شده و مراتب را به طور کتبی به شرکت اعلام نمایند نیز خواهد شد.
تبصره 2 – خزانه داری کل مکلف است حسب درخواست وزارت نیرو نسبت به استرداد وجوه دریافتی موضوع این ماده به شرکتهای مربوط، ظرف مدت (3) ماه پس از درخواست وزارت نیرو اقدام نماید.
ماده 13 – شرکت مکلف است در زمان صدور پروانه بهره برداری، تعهد لازم مبنی بر نصب کنتور هوشمند آب و برق و احداث سیستم تصفیه فاضلاب و عدم رهاسازی پساب احتمالی آلوده کننده منابع آبی و محیط زیست را از متقاضیان اخذ و در صورت عدم رعایت متقاضی، نسبت به ابطال پروانه وفق مقررات قانون توزیع عادلانه آب اقدام نماید.
ماده 14 – با توجه به اینکه تا پایان سال 1384 کلیه چاههای موضوع تبصره ذیل ماده (3) قانون توزیع عادلانه آب توسط وزارت نیرو، تعیین تکلیف شده است و با عنایت به لغو تبصره مذکور از ابتدای سال 1385، چاههای موجود که بدون مجوز حفر شده اند غیرمجاز تلقی شده و بر اساس بند (هـ) ماده (45) قانون توزیع عادلانه آب، شرکت مکلف به پر و مسلوب المنفعه نمودن آنها خواهد بود.
ماده 15 – شرکت مکلف است به هنگام صدور پروانه حفر و بهره برداری چاه در محدوده مناطق تحت مدیریت سازمان حفاظت محیط زیست نظر سازمان یاد شده را اخذ نماید.
ماده 16 – دستورالعملها و شیوه نامه های اجرایی این آیین نامه ظرف مدت (3) ماه پس از ابلاغ این آیین نامه توسط وزارت نیرو تهیه و ابلاغ خواهد شد.
این تصویب نامه در تاریخ 13 /3 /1387 به تأیید مقام محترم ریاست جمهوری رسیده است.
معاون اول رئیس جمهور – پرویز داودی
منبع سایت صلح
ثبت دیدگاه