آئین نامه شماره 62 درخصوص شرایط عمومی بیمه وجوه در صندوق و وجوه در راه (در حال حمل)
مصوب 1389,08,19
شـورای عالـی بیمـه در اجرای بند3 ماده 17 قانون تأسیس بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران و بیمه‌گـری و به منظور:
ساماندهی، ضابطه‌مند نمودن و استاندارد سازی بیمه وجوه در صندوق و وجوه در راه
نظارت بر عرضه بیمه وجوه در صندوق و وجوه در راه
تامین حقوق بیمه‌گذاران وجوه در صندوق و وجوه در راه
تبیین و تعیین حقوق و تکالیف بیمه‌گذار و بیمه‌گر رشته بیمه‌ای وجوه در صندوق و وجوه در راه
در جلسه مورخ 19 /8/ 1389، «شرایط عمومی بیمه وجوه در صندوق و وجوه در راه (در حال حمل)» را در شش فصل، نوزده ماده و یک تبصره به شرح زیر تصویب نمود:
ماده 1– اساس قرارداد
این بیمه‌نامه براساس قانون بیمه مصوب اردیبهشت ماه 1316، قوانین و مقررات بیمه، عرف بیمه‌گری و پیشنهاد کتبی مورخ… بیمه‌گذار (جزء لاینفک بیمه‌نامه) تنظیم شده است. بخشی از پیشنهاد کتبی بیمه‌گذار که مورد قبول بیمه‌گر نبوده و هم‌زمان با صدور بیمه‌نامه یا قبل از آن به‌صورت‌کتبی به بیمه‌گذار اعلام شده است، جزء تعهدات بیمه‌گر نیست.
ماده 2– تعاریف و اصطلاحات: این اصطلاحات صرف نظر از هر معنی و مفهوم دیگری که ممکن است داشته باشند، در این قرارداد با تعریف مقابل آن به‌کار رفته‌اند:
1-2 – بیمه‌گر: شرکت بیمه‌ای که مشخصات آن در بیمه‌نامه درج شده است و در ازای دریافت حق بیمه، جبران خسارت احتمالی را طبق شرایط مقرر در این بیمه‌نامه بر‌عهده می‌گیرد.
2-2 – بیمه‌گذار: هر شخص حقیقی یا حقوقی که قرارداد بیمه را با بیمه‌گر منعقد کرده و متعهد پرداخت حق‌بیمه است.
3-2 – ذی‌نفع: بیمه‌گذار یا هر شخص حقیقی یا حقوقی که بیمه‌گذار تعیین کرده و در تمام یا قسمتی از مورد بیمه نفع داشته است و براساس مندرجات بیمه‌نامه، تمام یا بخشی از خسارت به وی پرداخت می‌شود.
4-2 – حق‌بیمه: وجهی که بیمه‌گذار در مقابل تعهدات بیمه‌گر می پردازد و انجام تعهدات بیمه‌گر منوط به پرداخت حق بیمه به نحوی است که در بیمه‌نامه توافق شده است.
5-2 – مدت بیمه: یک سال شمسی است که شروع و انقضای آن در شرایط خصوصی بیمه‌نامه مشخص می‌شود. درهرحال پایان مدت قرارداد در صورت نبودن شرط خلاف، تاریخ انقضای مندرج در بیمه نامه است.
6-2 – شرایط اعتبار بیمه‌نامه: اعتبار بیمه‌نامه منوط‌به پرداخت حق‌بیمه مقرر، به‌ترتیبی است که در شرایط خصوصی بیمه‌نامه مشخص شده است.
7-2 – فرانشیز: بخشی از هر خسارت که به عهده بیمه‌گذار است و میزان آن در شرایط خصوصی تعیین می‌شود.
8-2 – وجوه: شامل پول (اسکناس‌ها و مسکوکات رایج داخلی و خارجی)، انواع شمش و سکه (طلا و نقره)، انواع چک‌های بانکی تضمین‌شده، انواع اوراق بهادار (اوراق مشارکت، اوراق قرضه دولتی، اوراق سهام، گواهی سپرده و…)، تمبر، سفته‌ها و برات‌های تمبر‌شده و تحریر‌شده و چک‌های واگذاری مشتریان می‌شود.
9-2 – محل موضوع بیمه: قسمت داخلی هر ساختمان که نشانی و مشخصات آن در شرایط خصوصی و فرم پیشنهاد بیمه‌نامه درج شده است و برای نگهداری یا تبادل وجوه در صندوق در اختیار بیمه‌گذار قرار دارد.
10-2 – وجوه در صندوق: تمامی‌وجوهی که در محل موضوع بیمه در گاوصندوق(ها)یی که در شرایط خصوصی و فرم پیشنهاد بیمه‌نامه تعیین‌شده نگهداری می‌شوند و یا وجوه روی پیشخوان بیمه‌گذار که توسط مشتری به تحویل‌دار مربوطه تحویل شده است. وجوه موجود در دستگاه‌های خودپرداز(ATM) داخل بانک‌ها نیز جزء مصادیق وجوه در صندوق محسوب می‌شوند.
11-2 – مدت زمان حمل وجوه: فاصله زمانی که به‌محض دریافت وجوه توسط حامل شروع می‌شود و به‌محض تحویل در مقصد به صندوقدار و یا هر شخص دیگری که در شرایط خصوصی و فرم پیشنهاد تعیین‌شده، پایان می‌یابد.
12-2 – وجوه در راه: تمامی وجوهی که در مدت زمان حمل توسط وسایل نقلیه معین ودر مسیرهای اعلام شده در شرایط خصوصی و فرم پیشنهاد حمل می‌شوند.
ماده 3– موضوع بیمه: بیمه وجوه در صندوق و یا وجوه در راه به شرح مندرج در شرایط عمومی‌و خصوصی و فرم پیشنهاد بیمه‌نامه که براساس آن بیمه‌گر متعهد می‌شود در ازای انجام وظایف بیمه‌گذار و در صورت تحقق خطرات بیمه‌شده، خسارات وارده به بیمه‌گذار یا ذی نفع را جبران کند.
فصل دوم : خطرات وحوادث تحت پوشش
ماده 4– خطرات و حوادث تحت پوشش برای وجوه در صندوق و وجوه در راه به شرح زیر است:
1-4- سرقت مسلحانه و غیر‌مسلحانه با شکست حرز؛
2-4- آتش‌سوزی، انفجار و صاعقه؛
3-4- تصادف و یا تصرف وسیله نقلیه حامل وجوه؛
4-4- تصادف و تصادم شناورهای دریایی و کشتی و غرق آنها و دزدی دریایی و سوانح مربوط‌به قطار و هواپیماهای حامل وجوه و هواپیماربایی.
ماده 5– خسارت‌های ناشی از حوادث و خطرات زیر تحت پوشش این بیمه نامه نیست؛ مگر آنکه در بیمه‌نامه یا الحاقیه آن به‌نحو دیگری توافق شده باشد:
1-5- اعتصاب، شورش، اغتشاش و بلوا؛
2-5- جنگ (اعم از اینکه اعلام شده یا نشده باشد)، عملیات خصمانه و انقلاب؛
3-5- زلزله، سیل، طوفان و طغیان رودخانه‌ها؛
4- 5- حمل وجوه در خارج از قلمرو جغرافیایی جمهوری اسلامی ایران؛
5-5- وجوه موجود در دستگاه‌های خود پرداز (ATM) خارج از محل موضوع بیمه.
ماده 6– جبران خسارت در این موارد در تعهد بیمه‌گر نخواهد بود:
1-6- خسارات مستقیم یا غیرمستقیم ناشی از تشعشات اتمی و رادیو اکتیو؛
2-6- عدم صداقت و امانت بیمه‌گذار، ذی‌نفع، کارکنان وی و همچنین تبانی بیمه‌گذار، کارکنان و یا اختلاس؛
3-6- اشتباهات دفتری، حسابداری و کامپیوتری (عمدی و سهوی)؛
4-6- خسارات وارده به دفاتر حسابداری، اسناد و صورت‌‌حساب‌های مالی؛
5-6- مصادره، توقیف، ضبط و تخریب به امر مقامات دولتی؛
6-6- عدم النفع؛
7-6- نگهداری وجوه در محل‌هایی غیر از آنچه در شرایط خصوصی و فرم پیشنهاد تعیین شده است؛
8-6- به‌جاماندن کلید(ها) و یا برگه‌های حاوی شماره رمز گاوصندوق(ها) در محل قرار‌گرفتن گاو صندوق(ها)؛
9-6- بدون نگهبان و حفاظ گذاشتن وجوه در راه در وسیله حمل؛
10-6- حمل وجوه با روش‌ها و وسایل نقلیه‌ای غیر از موارد مندرج در شرایط خصوصی و فرم پیشنهاد؛
11-6- سرقت وجوه از روی پیشخوان قبل از تحویل آن به تحویل‌دار و یا بعد از تحویل به مشتری؛
12-6- هک کردن یا سرقت اینترنتی؛
13-6- محتویات صندوق امانات؛
14-6- خسارت وارده به محل موضوع بیمه.
فصل چهارم : وظایف و تعهدات بیمه‌گذار
ماده 7– رعایت اصل حد اعلای حسن نیت: بیمه‌گذار مکلف است پرسش‌‌های کتبی بیمه‌گر را با دقت و صداقت و به طور‌کامل پاسخ دهد. هرگاه بیمه‌گذار در پاسخ به پرسش های بیمه‌گر عمداً از اظهار مطلبی خود داری کند و یا اظهارات خلاف واقع نماید، به نحوی‌که مطالب اظهار‌نشده یا اظهارات خلاف واقع، موضوع خطر را تغییر دهد و یا از اهمیت آن در نظر بیمه‌گر بکاهد، قرارداد بیمه از تاریخ انعقاد، باطل و بلااثر خواهد بود؛ حتی اگر مطلبی که کتمان شده یا بر خلاف واقع اظهار شده است، هیچ‌گونه تأثیری در وقوع حادثه نداشته باشد. در‌این صورت علاوه بر آنکه وجوه پرداختی بیمه‌گذار به وی مسترد نخواهد شد، بلکه بیمه‌گر می تواند اقساط معوق حق‌بیمه تا آن تاریخ را نیز از وی مطالبه کند.
ماده 8– اعلام تشدید خطر: هرگاه بیمه‌گذار در نتیجه عمل خود خطری را که به مناسبت آن عقد بیمه منعقد شده است، تشدید کند یا یکی از کیفیت‌ها یا وضعیت موضوع بیمه را طوری تغییر دهد که اگر وضعیت مزبور قبل از قرارداد موجود بود، بیمه‌گر حاضر به انعقاد قرارداد با شرایط مذکور در قرارداد نمی‌شد باید بیمه‌گر را بلافاصله از آن مطلع کند. اگر تشدید خطر یا تغییر وضعیت موضوع بیمه در نتیجه عمل بیمه‌گذار نباشد، مشارالیه باید مراتب را در ظرف ده روز از تاریخ اطلاع خود به‌صورت رسمی به بیمه‌گر اعلام کند. در هر دو مورد ذکر‌شده، بیمه‌گر حق دارد اضافه حق‌بیمه را معین کرده و به بیمه‌گذار پیشنهاد کند و در‌صورتی که بیمه‌گذار حاضر به قبول و پرداخت آن نشود، قرارداد را فسخ کند و اگر تشدید خطر در نتیجه عمل خود بیمه‌گذار باشد خسارات وارده را نیز از مجرای محاکم عمومی‌از او مطالبه کند. در‌صورتی‌که بیمه‌گر پس از اطلاع از تشدید خطر به‌نحوی از انحا رضایت به بقای قرارداد داده باشد به‌عنوان مثال اقساطی از وجه بیمه را پس از اطلاع از مراتب از بیمه‌گذار قبول کرده یا خسارت بعد از وقوع حادثه به او پرداخته باشد دیگر نمی‌تواند به مراتب مذکور استناد کند. وصول اقساط حق‌بیمه بعد از اطلاع از تشدید خطر یا پرداخت خسارت پس از وقوع حادثه و نحوه آن دلیل بر رضایت بیمه‌گر به بقای قرارداد است.
ماده 9-اعلام خسارت : بیمه‌گذار موظف است به محض اطلاع از وقوع هرگونه حادثه مشمول بیمه، مراتب را بلافاصله به بیمه‌گر و مقامات انتظامی و قضایی (جهت اخذ گزارش نیروی انتظامی و یا دستور مقام قضایی) اطلاع داده و طرح شکایت کند و کلیه اسناد و مدارک مربوط‌به وقوع حادثه و میزان خسارت وارده را تهیه کند و حداکثر ظرف مدت پنج روز کاری از تاریخ اطلاع از وقوع حادثه یا خسارت به یکی از مراکز پرداخت خسارت بیمه‌گر مراجعه و به‌صورت‌کتبی وقوع حادثه را اعلام نماید و یا مراتب را ظرف مدت مذکور از طریق پست سفارشی به اطلاع بیمه‌گر برساند و هرگونه مدارک درخواستی بیمه‌گر را از قبیل دفاتر مالی و حسابداری در اختیار وی قرار دهد.
ماده 10– بیمه‌گذار موظف است:
1-10- کلیه احتیاط‌های لازم و معمول را در نگهداری و حمل وجوه به عمل آورد؛
2-10- حمل وجوه را در مسیرهای اصلی و معمول، در مدت زمان حمل وجوه مندرج در شرایط خصوصی و فرم پیشنهاد بیمه‌نامه انجام دهد؛
3-10- حمل وجوه را با‌توجه به شرایط حمل مندرج در شرایط خصوصی و فرم پیشنهاد بیمه‌نامه انجام دهد؛
4-10- اطلاعات کلیه وجوه در صندوق(ها) و وجوه در راه و مبالغ حمل شده را در دفاتر قانونی (حسابداری یا کامپیوتر) ثبت و نگهداری کند و اطلاعات مذکور را در هر زمان بنا به درخواست بیمه‌گر در اختیار وی قرار دهد؛
5-10- کلیه اطلاعات به‌منظور بازیافت خسارات احتمالی ناشی از خطرات تحت پوشش بیمه‌نامه را در هر زمان که بیمه‌گر لازم بداند در اختیار وی قرار دهد و مساعدت‌های لازم را نماید؛
6-10- به منظور پیدا‌کردن سارق یا سارقین و شرکای جرم و نیز کشف و استرداد وجوه مسروقه با بیمه‌گر همکاری لازم را داشته باشد.
تبصره – در‌صورتی که بیمه‌گذار هر‌یک از تعهدات فوق را انجام ندهد بیمه‌گر می تواند به نسبت تأثیر آنها در افزایش خسارت، از مقدار خسارت پرداختی کم کند، مگر اینکه بیمه‌گذار ثابت کند که به واسطه امور غیرقابل اجتناب از عهده انجام آنها بر نیامده است.
ماده 11– پرداخت حق‌بیمه : بیمه‌نامه با تقاضای بیمه‌گذار و قبول بیمه‌گر منعقد می‌شود؛ ولی شروع تأمین و اجرای تعهدات بیمه‌گر منوط‌به پرداخت حق‌بیمه به ترتیبی است که در بیمه‌نامه پیش بینی شده است. چنانچه پرداخت حق‌بیمه به‌صورت قسطی باشد و بیمه‌گذار یک یا چند قسط از اقساط موعد رسیده را پرداخت نکند، بیمه‌گر می‌تواند بیمه‌نامه را فسخ کند. چنانچه بیمه‌گر بیمه‌نامه را فسخ نکرده باشد، در صورت وقوع حادثه، پرداخت خسارت تابع ضوابط پیش‌بینی‌شده در شرایط خصوصی بیمه‌نامه خواهد بود.
فصل پنجم : وظایف و تعهدات بیمه‌گر
ماده 12– پرداخت خسارت : بیمه‌گر موظف است در صورت وقوع خطرات تحت پوشش، پس ازاخذ کلیه اسناد و مدارک مورد نیاز و انجام بررسی و کارشناسی های لازم، خسارات وارده را حداکثر ظرف مدت 20 روز مطابق شرایط عمومی‌و خصوصی بیمه‌نامه به بیمه‌گذار پرداخت کند.
ماده 13– حداکثر تعهد بیمه‌گر در هر صندوق و برای هر مورد بیمه و همچنین در هر حمل، از آنچه در شرایط خصوصی و فرم پیشنهاد بیمه‌نامه تعیین شده، تجاوز نخواهد کرد، مگر آنکه بیمه‌گذار قبل از شروع حمل، موافقت بیمه‌گر را برای مبلغ مازاد جلب کرده باشد.
ماده 14– تعهد بیمه‌گر در مورد وجوه در راه، در مدت زمان حمل وجوه به‌نحوی است که در شرایط خصوصی و فرم پیشنهاد بیمه‌نامه تعیین شده است.
ماده 15– فسخ بیمه‌نامه: هر‌یک از طرفین بیمه‌نامه می‌تواند با اخطار کتبی 15 روزه نسبت‌به فسخ بیمه‌نامه اقدام کند. در صورت فسخ از‌طرف بیمه‌گر، حق‌بیمه مدت باقی‌مانده به‌صورت روزشمار و در صورت فسخ از‌طرف بیمه‌گذار، حق‌بیمه براساس تعرفه کوتاه‌مدت محاسبه خواهد شد.
ماده 16– نحوه رفع اختلاف: طرفین باید اختلاف خود را تا حد امکان به‌صورت دوستانه و مرضی الطرفین حل کنند؛ ولی چنانچه از طریق مذاکره حل و فصل نشد از طریق داوری و در صورت عدم توافق، موضوع از طریق مراجع ذی صلاح قانونی حل و فصل خواهد شد.
ماده 17– مرور زمان: مروز زمان دعاوی ناشی از این بیمه‌نامه دو سال است که از تاریخ وقوع حادثه منشاء دعوی شروع می‌شود.
ماده 18– قلمرو جغرافیایی : پوشش‌های این قرارداد شامل خسارت‌هایی است که در محدوده جغرافیایی جمهوری اسلامی ایران ایجاد شود و تعمیم آن به حوادث خارج از کشور، مشروط به توافق خاص است.
ماده 19– موارد پیش بینی نشده : در موارد پیش بینی نشده در این بیمه‌نامه، مطابق ضوابط کلی حاکم بر امر بیمه، عرف بیمه‌گری و سایر قوانین و مقررات جاری عمل خواهد شد.
منبع سایت صلح
ثبت دیدگاه