موضوع : الغاﺀ بند سوم بخشنامه 16174/5/40/ س ـ 8/10/72
تاریخ: 19/6/73 ـ شماره دادنامه: 67 ـ کلاسه پرونده: 73/47
شاکی: آقای محمود صفری
طرف شکایت: ستاد مشترک سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران
مقدمه : شاکی طی شکایتنامه تقدیمی اعلام داشته است: نظر به اینکه بند 3بخشنامه شماره 16174ـ 5/40/س مورخ 8/10/72 ستاد مشترک سپاه درخصوص تجدید دوره شدن پرسنل وظیفهای که مرتکب فرار از خدمت بیش از 6 ماه میگردند خلاف صریح مواد 59 قانون خدمت نظام وظیفه مصوب سال 63 و 197 اصلاحی مصوب 25/4/65 و 220 آییننامه اجرایی قانون خدمت وظیفه عمومی سال 64میباشد, لذا الغاﺀ بند 3 بخشنامه مزبور مورد استدعاست. رئیس ستاد مشترک سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 517ـ5/4/س مورخ 10/2/73 اعلام داشته است هیچگاه قانونگذار عمل لغو و بیهوده انجام نمیدهد و مواد مذکور صرفاً در مقام بیان فرار قبل و بعد از آموزش اولیه است. و راجع به تسری و شمول آن به فرارهای ثانویه در مدت خدمت ضرورت بیانی ننموده و سکوت در مقام بیان دلیل بر عدم شمول میباشد, زیرا استعمال عبارات مورد نظر در متن قانون بطور مجاز مناسب با روش قانون نویسی نمیباشد. بدیهی است با توجه به عمد قانونگذار از ذکر عبارات قبل و یا پس از خاتمه آموزش اولیه در متن مواد مورد استناد دادستان محترم نظامی فارس صراحت عبارات با امعان نظر به اصول لفظیه ظهور برفرار قبل و بعد از خاتمه آموزش بوده که اخص از تسری آن در طول دوره ضرورت میباشد. با توجه به لزوم قاعده تفسیر مضیق نمودن قوانین جزایی, اصول حقوقی نیز ایجاب مینماید به قدر متیقن و نص قانون اکتفا شود. علیهذا بنابر مدلول مستندات ابرازی طبق مفهوم مخالف مادتین 197 و 220 آییننامه اجرایی اگر پرسنل وظیفه به محض انقضاﺀ یا اتمام دوره آموزشی و استقرار در واحدهای نظامی مربوط مرتکب جرم فرار نگردند, به دلیل مقید بودن ماده به عبارات پایان دوره آموزش, مشمول مادتین 197, 220 نخواهند شد و اعاده بخدمت آنان نیز موضوعیت و مستند قانونی ندارد. اعمال و تجویز ماده 197آییننامه اجرایی اصلاحی صرفاً شامل آن دسته از پرسنل وظیفهای که بعد از انقضاﺀ دوره آموزش و قبل از معرفی و اعزام به واحدهای نظامی مرتکب فرار شده و محکومیت آنان قطعیت یافته است خواهد شد علیایحال نظر به اینکه ماده 195آییننامه اجرایی قانون خدمت وظیفه عمومی طبق رأی وحدت رویه شماره 66/3 مورخ 13/5/69 مغایر با مفهوم مخالف ماده 59 قانون خدمت وظیفه عمومی از سوی آن مرجع محترم تشخیص و مبطل گردیده است, چگونگی و کیفیت اعمال ماده 197اصلاحی آییننامه اجرایی با عنایت به وجوه تمایز و افتراق اساسی فرار بیش از 6 ماه در مدت خدمت دوره ضرورت بطور عام و یکسان دانستن شرایط حاکم بر هر دو فرار بطریق اولی مغایر با مفهوم مخالف ماده 59 میباشد. پرسنلی که قریب به دو سال سابقه خدمت دارند و مرتکب فرار میشوند و براساس برداشت ناصحیح و تحمیل محرومیت من غیر حق مجدداً بایستی خدمت خود را از ابتدا شروع نمایند, در این خصوص احساس ناعدالتی مینمایند و از نظر سپاه نیز بهیچوجه قابل قبول نمیباشد که 23 ماه خدمت فردی را که با هزینههای کلان برای سازمان و خود فرد انجام شده با توجه به تبعات روحی و روانی که برای خانوادهها وجود خواهد داشت مجدداً مشکلات اجتماعی را تکرار نماییم. فلذا بخشنامه صادره از سوی ستاد مشترک نه تنها مغایرتی با قانون ندارد بلکه موافق با روح قانون و مصالح و متضمن اجرای دقیق قانون و عدالت میباشد.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجﻩالاسلام والمسلمین اسماعیل فردوسیپور و با حضور رؤسای شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آراﺀ بشرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید.
رأی هیأت عمومی :
طبق ماده 66 قانون خدمت وظیفه عمومی تهیه آییننامه اجرایی قانون مزبور جز در موارد خاص مشترکاً بعهده وزارتخانههای کشور, دفاع و سپاه و تصویب آن به هیأت دولت محول شده است. بنابراین وضع قاعده خاص درباره وضعیت خدمت وظیفه عمومی پرسنلی که پس از خاتمه آموزش و بعد از استقرار در واحد نظامی مرتکب فرار بیش از 6 ماه از خدمت شوند با توجه به مراجع قانونی صلاحیتدار در زمینه تهیه و تصویب مقررات اجرایی قانون مذکور از حدود اختیار ستاد مشترک سپاه پاسداران خارج است, و بدین جهت بند 3 بخش نامه شماره 16174ـ5/40/س مورخ 8/10/72 آن ستاد مستنداً به قسمت دوم ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری, مصوب 4/11/1360 ابطال میشود.
منبع سایت صلح
ثبت دیدگاه