به گزارش حقوق 24: مفهوم مبایعه نامه: در اطراف مفهوم “مبایعه نامه”، می‌توان گفت که این اصطلاح به یک توافق نسبت به فروش و خرید مالی اشاره دارد. این توافق با تنظیم قراردادی مکتوب بین دو طرف، یعنی فروشنده و خریدار یا بایع و مشتری، صورت می‌پذیرد. طبق این قرارداد، مالی مشخص به عنوان پرداختی بابت فروش از یک طرف به دیگری منتقل می‌شود. این مبادله مالی به شکل جبرانی یا بهای مقابل دریافت می‌شود. در برخی موارد، این تراکنش نیز به عنوان “بیع نامه” شناخته می‌شود.
مفهوم قولنامه: زمانی که افراد تمایل به خرید یا فروش مالی دارند، اما شرایط اجرایی آن تا به حال تأمین نشده‌اند، می‌توانند با تنظیم یک “قولنامه”، تعهد خود را نسبت به انجام تراکنش آینده اعلام کنند. در واقع، طرفین این قرارداد تعهد می‌کنند که در زمان و مکان مشخصی، که معمولاً دفتر اسناد رسمی است، حاضر شوند و مطابق شرایط تعیین شده در قرارداد، تراکنش مورد نظر را انجام دهند. این نوع قرارداد که قبلاً اجرایی نیست، به نام “قولنامه” شناخته می‌شود.
تمایز میان مبایعه نامه و قولنامه:
عموم مردم ممکن است “قولنامه” را به نام “مبایعه نامه” اشتباهاً بخوانند، اما در حقیقت این دو اصطلاح از لحاظ حقوقی تفاوت دارند. این تفاوت را می‌توان با ارائه پاسخی به این سوال بیان کرد: اگر یکی از طرفین از انجام تعهدات خود انصراف دهد، چه اتفاقی می‌افتد؟
در صورتی که به مبایعه نامه نگاه کنیم، اگر یکی از طرفین از تعهدات خود عقب‌نشینی کند، طرف دیگر می‌تواند او را متعهد به تسلیم مال یا پرداخت مبلغ تعیین شده کند. اما در قولنامه، می‌توان از دادگاه خواست که طرفی که از تعهدات خود عقب‌نشینی کرده است، را به اجرای تعهدات تشویق کند.
به این ترتیب، اگر فروشنده در قولنامه از انجام انتقال رسمی ملک به خریدار خودداری کند، خریدار می‌تواند از دادگاه درخواست کند تا فروشنده را به انجام انتقال ملک و پرداخت هزینه مربوطه وادار کند. به عبارت دیگر، دادگاه در قولنامه می‌تواند تصمیم به اجبار به انجام تعهدات و پرداخت مبالغ را اتخاذ کند.
ثبت دیدگاه