به گزارش حقوق 24: انواع اعاده دادرسی بر اساس رویه‌های اقامه آن به دو دسته تقسیم می‌شود:
- اعاده دادرسی اصلی: طبق ماده 432 قانون آیین دادرسی مدنی، اگر فرد درخواست اعاده دادرسی را به‌صورت مستقل و جدا از دعوای درحال رسیدگی کند، این درخواست به‌عنوان “اعاده دادرسی اصلی” محسوب می‌شود. به‌عبارت دیگر، در این حالت، بدون اینکه دعوایی در جریان باشد، یکی از طرفین می‌تواند درخواستی برای اعاده دادرسی به عنوان یک موضوع مستقل مطرح کند. در این صورت، درخواست اعاده دادرسی به همراه دادخواست به دادگاه مختصر وارد می‌شود.
- اعاده دادرسی طاری: این نوع اعاده دادرسی در بند ب ماده مذکور ذکر شده است و به‌عنوان “اعاده دادرسی طاری” شناخته می‌شود. در این نوع، در طول رسیدگی به دعوا، موضوع اعاده دادرسی مطرح می‌شود. بدین‌ترتیب، در اعاده دادرسی طاری، پرونده‌ای که در حال رسیدگی است، به منظور ارزیابی و تصحیح وضعیت احکام موجود مورد مطالعه قرار می‌گیرد.
جهات درخواست اعاده دادرسی: اعاده دادرسی به استحکام حکم‌ها آسیب می‌زند و اعتبار آن‌ها را کاهش می‌دهد. از این‌رو، اعمال این روند به‌صورت محدود و تنها در مواردی که قانون به‌صورت صریح آن را مجاز می‌سازد، انجام می‌شود. همچنین، در جلسه دادرسی تنها به جنبه‌ای از موضوع رسیدگی می‌شود که در درخواست اعاده دادرسی ذکر شده است. به‌عبارت دیگر، در اعاده دادرسی، تنها مسائلی که در درخواست اعاده دادرسی مطرح شده باشند، مورد بررسی قرار می‌گیرند. طبق ماده 436 قانون آیین دادرسی مدنی، هیچ جهت دیگری در اعاده دادرسی مورد توجه قرار نمی‌گیرد به‌جز آن‌چه که در درخواست اعاده دادرسی ذکر شده باشد.
ثبت دیدگاه