آئین نامه اجرایی نمونه اداره بازداشتگاههای امنیتی

آئین نامه اجرایی نحوه اداره بازداشتگاه‌های امنیتی
مصوب 1385,08,30

در اجرای ماده 9 قانون تبدیل شورای سرپرستی زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور به سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور مصوب 1364 و به منظور ساماندهی و نگهداری متهمین جرایم علیه امنیت داخلی و خارجی و با توجه به شرایط خاص آنان و فراهم نمودن زمینه لازم برای حفظ حقوق شهروندی این دسته از متهمین آئیننامه اجرایی اداره بازداشتگاه‌های امنیتی بشرح ذیل مورد تصویب قرار می گیرد.

ماده 1-

الف – بازداشتگاه امنیتی
بازداشتگاه امنیتی محل نگهداری متهمانی است که به لحاظ حساسیت‌های امنیتی و نظامی و با قرار کتبی مقام‌های صلاحیت‌دار قضایی تا اتخاد [اتخاذ] تصمیم نهایی به آنجا معرفی می شوند و تحت نظر سازمان زندان‌ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور که در این آئین نامه به اختصار «سازمان» نامیده می شود اداره خواهد شد.

تبصره– بازداشتگاه‌های امنیتی صرفاً مربوط به متهمین جرائم امنیتی بوده و واحدهای قضایی از اعزام سایر متهمین و محکومین به این بازداشتگاه‌ها خودداری خواهند نمود.

ب – مراکز امنیتی
مراکز امنیتی، سازمان‌ها و نهادهایی هستند که حسب قانون وظایف خاصی در جهت تأمین امنیت کشور بر عهده دارند و شامل وزارت اطلاعات، اطلاعات سپاه پاسداران،اطلاعات نیروی انتظامی و سازمان‌های حفاظت و اطلاعات نیروهای مسلح می باشد.

ماده 2– علاوه بر قاضی رسیدگی کننده به پرونده، دادستان یا نماینده وی مکلفند حداقل هر پانزده روز یکبار از بازداشتگاه‌های مذکور بازدید بعمل آورده و گزارش آن را به رئیس قوه قضائیه اعلام نمایند.

ماده 3– در زندان مرکزی هر استان، یک بازداشتگاه امنیتی با رعایت طبقه‌بندی متهمین از حیث وابستگی به مراکز امنیتی و لحاظ شرایط خاص نگهداری متهمین موصوف ایجاد خواهد شد.

تبصره 1– چنانچه بعلت کمبود فضای فیزیکی در زندان مرکزی و یا در صورت عدم وجود شرایط مناسب، امکان ایجاد بازداشتگاه در زندان مرکزی فراهم نباشد، مراکز امنیتی ذیربط مکلفند حسب مورد نسبت به در اختیار گذاردن مکان مناسب که مورد تأیید سازمان باشد اقدام نمایند.

تبصره 2– در صورت نیاز به ایجاد بازداشتگاه‌های دیگر در غیر مرکز استان، به درخواست بالاترین مقام مرکز امنیتی ذیربط و موافقت ریاست قوه قضائیه، سازمان نسبت به ایجاد بازداشگاه مورد نظر اقدام خواهد نمود. در این صورت مکان مورد نظر توسط مرجع درخواست کننده تأمین و در اختیار سازمان قرار خواهد گرفت.

ماده 4– مسؤولین بازداشتگاه‌ها پس از تأیید صلاحیت امنیتی و داشتن شرایط لازم از میان پرسنل رسمی سازمان از سوی رئیس سازمان منصوب می گردند.

تبصره – کارکنان بازداشتگاه‌های مورد نظر از میان پرسنل واجد شرایط سازمان انتخاب و پس از تأیید صلاحیت مراکز امنیتی مربوطه بکارگیری خواهند شد و یا از مراکز امنیتی مربوط به سازمان منتقل یا مأمور به خدمت می شوند.

ماده 5– استانداردهای نگهداری، نحوه مدیریت و ارائه خدمات در بازداشتگاه‌های مذکور، برابر آئین نامه اجرایی سازمان بوده و بخشنامه‌های صادره از سوی رئیس سازمان در موارد فوق برای بازداشتگاه‌های مزبور لازم الرعایه می باشد.

تبصره مسؤولان و کارکنان بازداشتگاه‌ها ملزم به رعایت حقوق شهروندی متهمان برابر قانون حفظ حقوق شهروندی و سایر ضوابط مربوط می باشند.

ماده 6– مسؤولین بازداشتگاه‌ها مکلفند آمار اسمی متهمین خود را ماهانه و بصورت محرمانه مستقیماً به رئیس سازمان اعلام نمایند. بدیهی است سازمان در نگهداری و بهره برداری از آمار مذکور با رعایت اصل طبقه بندی نهایت دقت را بعمل خواهد آورد.

ماده 7– ایجاد، راه اندازی و اداره کلیه بازداشتگاه‌های امنیتی مستلزم رعایت مفاد این آئین نامه بوده و محاکم و مراجع قضایی بایستی از معرفی متهمین به مراکز خارج از نظارت و مدیریت سازمان خودداری نمایند. بدیهی است در صورت استنکاف، با متخلفان مطابق مقررات برخورد خواهد شد.

ماده 8– این آئین نامه در 8 ماده و 5 تبصره در تاریخ 30/8/1385 به تصویب رسید و از تاریخ تصویب کلیه توافق نامه‌های منعقده فیمابین سازمان و مراکز امنیتی، کان لم یکن تلقی می گردد.

رئیس قوه قضائیه- سید محمود هاشمی شاهرودی

منبع سایت صلح