آیین نامه نحوه تأمین برق و سوخت صنایع

هیئت وزیران در جلسه مورخ 2/11/1387 بنا به پیشنهاد شماره 100/30/2542 مورخ 24/1/1387 وزارت نیرو و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، آیین نامه نحوه تأمین برق و سوخت صنایع را به شرح زیر تصویب نمود:

آیین نامه نحوه تأمین برق و سوخت صنایع
مصوب 1387,11,02

ماده 1– وزارت صنایع و معادن موظف است با همکاری وزارتخانه های نفت و نیرو، در فرآیند بررسی و صدور جواز تأسیس واحدهای خارج از شهرک های صنعتی، راهنمای تأمین انرژی (برق و سوخت) واحدهای یاد شده را تدوین و به متقاضی اعلام نماید، به نحوی که متقاضی با بررسی عوامل مرتبط از جمله انطباق میزان مصرف انرژی واحد مورد نظر با استانداردها و سیاست های انرژی کشور و ساختگاه آن از نظر دسترسی به شبکه های انرژی، طرح تأمین انرژی خود را تهیه نماید.

تبصره 1– مرکز راهنمای وزارت صنایع و معادن نقطه تماس متقاضی می باشد و با همکاری وزارتخانه های نفت و نیرو نسبت به راهنمایی متقاضیان در خصوص نحوه تأمین انرژی مورد نیاز واحدهای صنعتی اقدام می نماید. در هر صورت مراحل اجرایی موضوع این آیین نامه نباید باعث وقفه در صدور جواز تأسیس شود.

تبصره 2– وزارتخانه های نفت و نیرو موظفند حسب تشخیص وزارت صنایع و معادن، همکاری های لازم را به نحوی به عمل آورند که مرکز یاد شده بتواند وظایف خود را انجام دهد، از جمله نماینده مطلع به همراه امکانات مورد نیاز مرتبط با اجرای موضوع تبصره (1) این ماده را به واحد مذکور در وزارت صنایع و معادن معرفی و در صورت لزوم مستقر نمایند.

تبصره 3– شرکت مادر تخصصی سازمان صنایع کوچک و شهرک های صنعتی ایران موظف است با همکاری شرکت های توزیع نیروی برق در استان ها برای هر یک از شهرک های صنعتی با در نظر گرفتن تمام راهکارهای ممکن (مانند نیروگاه های تولید پراکنده برای کاهش نیاز به سرمایه گذاری در شبکه انتقال برق و تولید توأم برق، حرارت و سرمایش برای افزایش بازده) طرح تأمین انرژی جداگانه تهیه و پس از تصویب کارگروه موضوع تبصره (4) این ماده اجرا نماید. اجرای این تبصره نافی تعهدات موضوع تبصره ماده (6) نخواهد بود.

تبصره 4– برای انجام مطالعات امکان سنجی و انتخاب نوع فرآیند، فن آوری و حامل های انرژی مورد استفاده در واحدهای صنعتی و نیروگاه های تولید برق و راهنمایی آنها در تهیه طرح تأمین انرژی و عقد قراردادهای بلند مدت تأمین انرژی، نرخ برآوردی انرژی توسط کارگروهی متشکل از نمایندگان تام‌الاختیار معاون برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور و وزیران صنایع و معادن، نفت و نیرو تعیین و سالیانه تعدیل می شود. نرخ های یاد شده صرفاً جنبه برآورد کارشناسی دارد و دستگاه های ذی ربط موظفند این موضوع را در اعلامیه این نرخ ها درج کرده و به اطلاع متقاضیان برسانند.

ماده 2– معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رییس جمهور موظف است با همکاری وزارت نفت متن پیشنهادی مناسب در خصوص نحوه تضمین تأمین و تعیین قیمت در قراردادهای بلند مدت تأمین سوخت (گاز طبیعی) واحدهای صنعتی و نیروگاه های تولید برق را تدوین و برای تصویب ارایه نماید.

تبصره– وزارت نفت موظف است گاز طبیعی مورد نیاز واحدهایی را که خوراک اصلی آنها گاز طبیعی می باشد، در طول سال تأمین نماید.

ماده 3– وزارت نفت (شرکت ملی گاز ایران) مکلف است به منظور مدیریت مصرف گاز طبیعی، ضرایب متفاوتی در اوقات مختلف سال تعیین نماید، به نحوی که متوسط این ضرایب در طول سال برابر یک باشد و نرخ تحویل گاز را با این ضرایب تعدیل نماید. این ضرایب به گونه ای تعیین می شود که در مواقع کمبود گاز، نرخ گاز با نرخ سوخت مایع با ارزش حرارتی معادل، یکسان گردد.

ماده 4– وزارتخانه های نفت و نیرو موظفند با نیروگاه های تولید برق، اعم از دولتی و یا غیردولتی که برق تولیدی آنها در داخل کشور به مصرف می رسد، از نظر تحویل سوخت و تخصیص یارانه آن یکسان برخورد نمایند. در این راستا، برنامه تأمین سوخت نیروگاه های کشور (اعم از دولتی و غیردولتی) توسط شرکت توانیر و با توجه به توافقات با وزارت نفت تهیه و سوخت نیروگاه ها بر اساس آن تأمین و برای اطمینان سرمایه گذاران احداث نیروگاه های غیردولتی، تأمین سوخت آنها توسط شرکت توانیر تضمین می شود.

تبصره 1– مصرف سوخت مازاد بر مصرف متناظر با حداقل بازده قابل قبول مشمول جریمه خواهد شد. حداقل بازده قابل قبول توسط کارگروه موضوع تبصره (4) ماده (1) تعیین می شود.

تبصره 2– اولویت تأمین سوخت با رعایت مسایل فنی بهره برداری از شبکه برق، با نیروگاه های تولید توأم برق و حرارت و نیروگاه های با بازده بالاتر می باشد.

ماده 5– وزارت نیرو موظف است شرایط و استانداردهای اتصال به شبکه برق کشور را اعلام و اطلاعات پایه شبکه برق کشور را منتشر نماید، به نحوی که متقاضیان اتصال به شبکه برق کشور بتوانند از طریق مشاوران تأیید صلاحیت شده توسط وزارت نیرو، طرح فنی لازم برای اتصال به شبکه برق کشور را تهیه نمایند.

تبصره– شرکت های برق منطقه ای و یا توزیع نیروی برق ذی ربط پس از تبادل موافقتنامه و یا پرداخت هزینه اتصال از سوی متقاضی، شرایط فنی لازم را برای امکان اتصال الکتریکی تأسیسات متقاضی به شبکه برق برقرار می نمایند. دریافت انرژی از شبکه منوط به تأمین برق به روش های مندرج در ماده (6) و رعایت استانداردهای فنی می باشد.

ماده 6– تأمین برق متقاضیان بزرگ صنعتی (متقاضیانی که در سطح ولتاژ انتقال و فوق توزیع و یا از طریق فیدر اختصاصی فشار متوسط به شبکه برق کشور متصل می شوند) و یا شهرک های صنعتی به روش های زیر خواهد بود:

الف – احداث نیروگاه اختصاصی: در این حالت متقاضی از حمایت های موضوع ماده (9) برخوردار خواهد بود.

ب – قرارداد دوجانبه با تولید کنندگان غیردولتی: در این صورت متقاضی می تواند با انعقاد قرارداد دوجانبه بر اساس نرخ و شرایط مورد توافق، تمام و یا بخشی از برق مورد نیاز خود را از تولید کنندگان غیردولتی برق تأمین نماید. قراردادهای نمونه ای که در این خصوص به تصویب وزارت نیرو می رسد، لازم‌الرعایه است.

تبصره – با توجه به اینکه مسؤولیت تأمین نیرو در هر حال با وزارت نیرو می باشد، در صورتی که هیچ یک از گزینه های فوق نتواند برق مصرفی متقاضیان بزرگ و شهرک های صنعتی را با قیمت رقابتی تأمین کند، وزارت نیرو موظف است با تعیین یکی از شرکت های نیروگاهی (موضوع ماده (27) قانون الحاق موادی به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت – مصوب 1384 -) به عنوان عرضه کننده، برق متقاضی را تأمین نماید. در این صورت متقاضی می تواند با انعقاد قرارداد دوجانبه بر اساس نرخ های ثابت مورد عمل در سال 1386 (نرخ های انرژی، دیماند و اشتراک) و تعدیل با ضریب تعدیل قراردادهای متعارف تبدیل انرژی به شرح زیر، تمام و یا بخشی از برق مورد نیاز خود را از این عرضه کنندگان دریافت کند. {متوسط هزینه سوخت در برق تحویلی به مصرف کنندگان در سال پرداخت به ازای هر کیلو وات ساعتعرفه برق صنعتی در سال 1386 (با کسر سهم سوخت) به ازای هر کیلو وات ساعت ضریب تعدیل در قراردادهای متعارف تبدیل انرژی} +{تعرفه برق صنعتی در سال 1386 (با کسر سهم سوخت) به ازای هر کیلو وات ساعت ضریب تعدیل در قراردادهای متعارف تبدیل انرژی} *{ضریب تعدیل در قراردادهای متعارف تبدیل انرژی} = نرخ قرارداد در سال پرداخت

ماده 7– مصرف کننده با فراهم کردن شرایط اتصال به شرح ماده (5) تأمین برق خود (به روش های موضوع ماده 6) به شبکه برق کشور متصل و از حمایت های زیر برخوردار می شود:

الف – در شرایطی که به واسطه کمبود تولید و یا محدودیت در شبکه برق، تأمین تمامی برق مورد نیاز مصرف کنندگان امکان پذیر نباشد، در اولویت تأمین برق قرار خواهد گرفت و وزارت نیرو (شرکت مدیریت شبکه برق ایران) ملزم به تأمین برق وی می باشد و در غیر این صورت خسارات عدم تأمین برق بر اساس مفاد قرارداد ترانزیت برق به ایشان پرداخت خواهد شد.

ب – برای اطمینان از تداوم تأمین برق خود در شرایط قطع تولید و یا بروز محدودیت ظرفیت یا سایر اشکالات فنی تولید کننده (نیروگاه طرف قرارداد یا نیروگاه اختصاصی) و یا لغو قرارداد دوجانبه، می تواند قرارداد تضمین تأمین برق مصرف کننده (پشتیبان) با شرکت مدیریت شبکه برق ایران منعقد نماید.

ج – به عنوان خریدار بازار عمده فروشی برق قلمداد می شود و می تواند بخشی از برق مورد نیاز خود را براساس نرخ های بازار عمده فروشی خریداری نماید.

ماده 8– وزارت نیرو موظف است ساز و کاری را برقرار نماید تا یارانه بخش برق (مادامی که بر اساس قوانین و مقررات این یارانه ها پادار می باشد) به صورت یکسان به مصرف کنندگان صنعتی (اعم از مشترکان شبکه برق با مصرف کنندگان جدید با قرارداد دوجانبه) و یا تأمین کنندگان برق آنها (اعم از شرکت های برق منطقه ای، توزیع و یا دیگر عرضه کنندگان غیردولتی) اختصاص یابد.

ماده 9– متقاضیان بزرگ صنعتی و معدنی، شهرک های صنعتی و یا واحدهای صنعتی و معدنی در صورت تمایل به احداث نیروگاه برای تأمین تمام و یا بخشی از برق مورد نیاز خود، علاوه بر تسهیلات موضوع تبصره (6) ماده (4) آیین نامه اجرایی شرایط و تضمین خرید برق موضوع تصویبنامه شماره 16825/ت33188هـ مورخ 8/4/1384، از تمام تسهیلاتی که وزارت نیرو در اختیار سرمایه گذاران خصوصی احداث نیروگاه قرار می دهد، برخوردار خواهند شد و می توانند برق تولیدی خود بر اساس مقررات موجود به شبکه برق کشور و یا سایر متقاضیان نیز به فروش برسانند.

تبصره 1– در راستای استفاده بهینه از منابع انرژی کشور، وزارتخانه های نیرو و صنایع و معادن موظفند برای توسعه تولید برق در محل مصرف، تولید کنندگان برق در شهرک ها و نواحی صنعتی را مطابق با مزایای استقرار صنایع تولیدی در شهرک ها و نواحی صنعتی و طرح های تشویق سرمایه گذاری تولید برق در محل مصرف مورد حمایت قرار دهند؛ از جمله در خرید برق تولیدی آنها، کاهش تلفات شبکه برق و صرفه جویی در هزینه های انتقال و توزیع برق را منظور نمایند.

تبصره 2– وزارت نفت (شرکت بهینه سازی مصرف سوخت) و وزارت نیرو (سازمان بهره وری انرژی ایران) موظفند ساز و کارهای لازم را در چارچوب قوانین، به منظور حمایت های فنی، مالی و اعتباری از نیروگاه هایی که برای استفاده خود یا سایر واحدها طرح های بازیافت حرارت اجرا می کنند، برقرار نمایند.

ماده 10– در راستای استفاده بهینه از منابع انرژی کشور، وزارت صنایع و معادن موظف است با همکاری وزارتخانه های نیرو و نفت، دستورالعمل اجرایی ممیزی و مدیریت مصرف انرژی در واحدهای تولیدی را ظرف سه ماه تدوین و اجرا نماید. واحدهای با مصرف بیش از استاندارد مطابق با قوانین و مقررات مشمول جرایم خواهند شد.

پرویز داودی
معاون اول رییس جمهور

منبع سایت صلح