ماده 1– در این آیین نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح مربوط به کار می روند:
الف – واحدهای تولیدی: کلیه واحدهای تولیدی صنعتی، معدنی و کشاورزی دارای مجوز از وزارتخانه های صنعت، معدن و تجارت و جهاد کشاورزی و سایر مراجع ذی ربط قانونی.
ب – شرکتهای ارایه دهنده خدمات: کلیه شرکتهای عرضه کننده برق، گاز، خدمات ارتباطی و فناوری اطلاعات.
پ – شرایط خارج از کنترل مدیریتی (فورس ماژور): عواملی از قبیل زلزله، سیل، طوفان، صاعقه و سایر شرایط آب و هوایی آسیب رسان، جنگ داخلی، حمله دشمن خارجی، اعتصاب، شورش و حریق.
ت – بدهی معوق: بدهی که از تاریخ سررسید آن، سه ماه گذشته باشد.
ماده 2– کلیه شرکتهای ارایه دهنده خدمات موظفند متن قراردادهای تأمین خدمات به واحدهای تولیدی را به گونه‌ای تنظیم نمایند تا تأمین خدمات وفق مفاد قرارداد در تمام دوره قرارداد تداوم یابد.
تبصره 1– وجه التزام، جایگزینی خدمات و چگونگی جبران خسارت وارده به واحدهای تولیدی، در صورت قطع خدمات، باید در متن قرارداد پیش بینی شود.
تبصره 2– پوشش خسارت مربوط به هزینه های عملیات جاری واحدهای تولیدی در مدت قطع خدمات، باید در قرارداد پیش بینی و برآورد و نحوه جبران خسارت مازاد بر هزینه های جاری در صورت ارایه خدمات مطمئن تر نیز در قرارداد لحاظ گردد.
تبصره 3– در صورتی که برای تأمین خدمات در دوره قرارداد، نیاز به تعدیل قیمت خدمات باشد، قیمت های جدید حسب مورد با پیشنهاد دستگاه های اجرایی طرف عرضه و تصویب هیأت وزیران قابل اعمال در قراردادها خواهد بود.
تبصره 4– در صورت درخواست واحدهای تولیدی، شرکت های ارایه دهنده خدمات موظفند قراردادهای جاری تأمین خدمات را در چارچوب مفاد این آیین نامه اصلاح نمایند.
ماده 3– قطع خدمات واحدهای تولیدی در شرایط غیر اضطراری و پیش بینی شده در قرارداد مجاز نمی باشد.
تبصره 1– برای برق در خطوط (20) و (33) کیلوولت و برای گاز در خطوط با فشار (60) PSI و پایین تر، اولویت بندی قطع ملاک عمل نمی باشد.
تبصره 2– در شرایط غیراضطراری و پیش بینی شده در قرارداد، شرکت های ارایه دهنده خدمات، قطع خدمات واحدهای تولیدی را به اطلاع استانداری و دستگاه های استانی وزارتخانه های صنعت، معدن و تجارت و جهاد کشاورزی می رسانند. استانداری ها نیز شورای تأمین استان را برای رعایت تبصره (1) ماده (25) قانون بهبود مستمر محیط کسب و کار تشکیل داده و تصمیمات شورای تأمین را ابلاغ می نمایند.
ماده 4– چنانچه در شرایط عادی خدمات واحدهای تولیدی قطع شود، شرکت های ارایه دهنده خدمات موظفند بر اساس قراردادهای منعقده نسبت به جبران خسارت برابر ماده (2) این آیین نامه اقدام نمایند.
تبصره 1– برای مواردی که قطع و یا کاهش ارایه خدمات قابل برنامه ریزی می باشد، شرکت ارایه دهنده خدمات موظف است حداقل (24) ساعت قبل از اعمال محدودیت یا قطع خدمات، مراتب را به مشترکین تولیدی اعلام نماید.
تبصره 2– پرداخت خسارت به شرکت ها منوط به عدم وجود بدهی معوق به شرکت ارایه کننده خدمات است.
ماده 5– سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور همه ساله اعتبار لازم برای جبران خسارت شرکت های ارایه دهنده خدمات، ناشی از تصمیم دولت برای قطع جبران خدمات به واحدهای تولیدی را در لوایح بودجه سالانه پیش بینی خواهد نمود.
ماده 6– شرکتهای ارایه دهنده خدمات می توانند برای ایفای تمام یا بخشی از تعهدات خود ناشی از اجرای این آیین نامه، نسبت به بیمه تأمین خدمات موضوع این آیین نامه اقدام نمایند.
ماده 7– واحدهای تولیدی که به لحاظ آسیب پذیری تجهیزات و یا مسایل ایمنی ناشی از قطع خدمات متحمل خسارت زیاد می شوند، موظفند مراتب را با ذکر موارد آسیب و حداقل خدماتی که باید دریافت نمایند، به شرکتهای ارایه دهنده خدمات قبلاً اعلام نموده و یا در مفاد قرارداد فیمابین ذکر نمایند.
ماده 8 – واحدهای تولیدی که مشمول دریافت خسارت می شوند، در صورتی که بدهی به شرکت ارایه دهنده خدمات داشته باشند، به میزان بدهی از خسارت آن واحد کسر می گردد.
معاون اول رئیس جمهور – اسحاق جهانگیری
منبع سایت صلح
ثبت دیدگاه