موضوع : حذف بند الف ماده 7 آییننامه اجرایی قانون زمینشهری
مصوب 15/4/67 هیأت وزیران
تاریخ: 7/8/70 ـ شماره دادنامه: 99 ـ کلاسه پرونده: 70/133
شاکی : آقای جعفرقلی پیرزاده
طرف شکایت : وزارت مسکن و شهرسازی
مقدمه و گردش کار : شاکی در دادخواست تقدیمی که بدواً در شعبه سیزدهم دیوان مطرح و باتوجه به خواسته فوق به هیأت عمومی ارجاع گردیده است اعلام داشته در سال 64 برای اخذ پروانه قطعه زمینی در ازگل شمیران اقدام ولی بعلت این که در موقع اخذ ورقه عمران خود و همسرش بیمار بودهاند نتوانستهاند اقدام نمایند. در سال 66برای اخذ پروانه کلیه زمین که پس از تعریض کمتر از هزار متر بوده اقدام گفته شده باتوجه به ماده 7 آییننامه قانون زمینشهری مصوب سال 67 نمیتوان برای تمام زمین پروانه صادر نمود در صورتی که ماده 7 قانون زمینشهری مصوب 22/6/66 صریحاً به مالک اجازه داده تا هزار متر از زمین خود استفاده نماید. طبق اصول کلی آییننامه باید در طریق صحیح اجرای قوانین باشد نه مضیغ حقوق ثابته افراد و باتوجه به مراتب استدعای حذف یا تصحیح بند الف ماده 7 آییننامه مرقوم را نموده. معاون وزیر مسکن و شهرسازی و مدیرعامل سازمان شهری در پاسخ طی نامه شماره 12071/ح مورخ 13/4/68 اعلام داشتهاند برخلاف ادعای خواهان تجویز ماده 7 قانون زمینشهری برای استفاده از حد نصاب یک هزار متر مربع بی قید و شرط نبوده و این امر مشروط به عدم استفاده از مزایای مواد 6 و 8 قانون اراضی شهری مصوب 1360 میباشد و ماده 7آییننامه اجرایی آن بیآنکه تضییقی در دامنه شمول قانون ایجاد نماید استفاده از مزایای مواد 6 و 8 مندرج در ماده 7 قانون مرقوم را تبیین نموده است.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجﻩالاسلام محمدرضا عباسی فرد و با حضور رؤسای شعب دیوان تشکیل, و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره باتفاق آراﺀ بشرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید.
رأی :
باتوجه به مقررات ماده 7 و تبصره 2 ماده 9 قانون زمینشهری مصوب سال 66 که حق استفاده مالکین از قطعه یا قطعاتی جمعاً معادل 1000 متر مربع مشروط به عدم استفاده از مزایای مواد 6 و 8 قانون اراضی شهری مصوب سال 60 گردیده, بند الف ماده 7 آییننامه اجرایی قانون زمینشهری که بموجب آن اخذ پروانه ساختمانی از شهرداری استفاده از مزایای مواد 6 و 8 قانون اراضی شهری معین شده غیر مخالف با مقررات مذکور تشخیص میگردد.
منبع سایت صلح
ثبت دیدگاه