موضوع : ابطال بخشنامه شماره 1022/15/68 مورخ 20/9/68
تاریخ: 14/8/1370 ـ شماره دادنامه: 107 ـ کلاسه پرونده: 70/102
شاکی : آقایان جعفر عزیزی ـ ابوالفضل عباسپور ـ بایرام بالاکشیزاده ـ بهزاد مولایی
طرف شکایت : وزارت بهداشت, درمان و آموزش پزشکی
مقدمه و گردش کار : شکات در دادخواست تقدیمی اعلام داشتهاند: در قانون تربیت بهداشتکاران دهان و دندان دوره آموزشی نسبتاً کاملی برای داوطلبان این دوره پیشبینی و اجرا گردیده است درحالیکه طبق تبصره 6 قانون مذکور فارغالتحصیلان از اشتغال آزاد و داشتن مطب محروم شدهاند و در نتیجه تنظیمکنندگان آییننامه اجرایی قانون مذکور باتوجه به سطح مهارت و دانش فارغالتحصیلان این دوره نسبت به دانشآموختگان دورههای کاردانی و محرومیت آنان از داشتن حق مطب خدمات آنان را ارج نهاده و در بند 8 آییننامه فوقالاشعار دستمزد و مزایای این افراد را 50% حقوق و مزایای دندانپزشکانی تصویب کرده که بطور تمام وقت و بدون داشتن حق مطب در خدمت وزارت بهداری و در محل خدمت همان بهداشتکار باشند ما نیز بخاطر همان امتیاز و نیز امتیاز ادامه تحصیل پس از فراغ از انجام تعهد پنجساله خدمت در مناطق محروم به تحصیل در این دوره روی آوردیم. مسؤولین فعلی وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی نیز به تفاوت فاحش دوره تربیت بهداشتکاران با سایر دورههای کاردان واقف و معاونت محترم آموزشی وزارتخانههای مذکور واحدهای درسی آن را یک و نیم برابر کاردانی و دوره تحصیلی آن را 5/4 سال و منتظر عنوان جدیدی غیر از کاردانی برای مدرک تحصیلی فارغالتحصیلان این دوره است. با وصف این بجای اجرای ماده 8آییننامه طی بخشنامه 1022/15/68ـ20/9/68 آن را لغو و حقوق و مزایای ما را تابع ضوابط سازمان منطقهای همانند سایر کاردانهای بهداشتی دانسته است که به آن اعتراض داریم و لغو آن را خواستاریم. مدیرکل دفتر امور حقوقی وزارت بهداشت, درمان و آموزش پزشکی در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 2412/5ـن مورخ 1/8/70 اعلام داشتهاند: در قانون تربیت بهداشتکار دهان و دندان هیچگونه مزیتی از نظر حقوق و مزایا برای این افراد مقرر نشده است تا حقی برای آنان ایجاد کند. بهداشتکاران دهان و دندان طبق قانون اجازه تأسیس مطب مصوب 1362 مجاز به تأسیس مطب نیستند و طبق نص صریح ماده 3 قانون مربوط به مقررات امور پزشکی و دارویی و مواد خوردنی و آشامیدنی مصوب سال 1334 هیچ فردی بدون داشتن پروانه دندانپزشکی حق دخالت در امور دندانپزشکی را ندارد. مفاد ماده 8 آییننامه اجرایی قانون تربیت بهداشتکار دهان و دندان خلاف قوانین و ضوابط استخدامی بود زیرا طبق آییننامه نمیتوان حقوق و مزایایی بیش از آنچه در قوانین مقرر گردیده برای مستخدمین دولت تعیین نمود و بلحاظ مغایرت این امر با قانون ماده 8 فاقد اعتبار بوده و حقی برای کسی ایجاد نمینماید تا ادعایی متصور باشد و به همین دلیل نیز از ابتدا مفاد ماده 8آییننامه مذکور اجرا نگردید تا اینکه شورای معاونین در جلسه 6/9/68 ماده مذکور اصلاح و حقوق و مزایای بهداشتکاران را مطابق قانون مربوط اعلام شد و بخشنامه شماره 1022 نیزبمنظوراعلام اصلاح آییننامه بهواحدهای ذیربطصادرگردیدهاست.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجﻩالاسلام محمدرضا عباسی فرد و با حضور رؤسای شعب دیوان تشکیل, و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره باتفاق آراﺀ بشرح آتی مبادرت به صدور رأی مینماید.
رأی :
نظر بر اینکه قانون تربیت بهداشت کار دهان و دندان بمنظور گسترش خدمات درمانی و بهداشتی در روستاها مصوب 23/1/1360 از نظر حقوق و مزایا پیشبینی خاصی ننموده و نیز قانون اجازه تأسیس مطب مصوب 18/5/1362 اجازه تأسیس مطب را منحصراً مربوط به پزشکان و دندانپزشکان و متخصصین رشتههای پزشکی دانسته و بنابراین بخشنامه شماره 1033/15/68 شورای معاونین وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی مطابق قوانین حاکم بر مورد تشخیص میشود و حکم به رد شکایت شکات صادر و اعلام میگردد.
منبع سایت صلح
ثبت دیدگاه