ج: مطابق ماده ۲۵ قانون کار: هر گاه قرارداد کار برای مدت موقت و یا برای انجام کار معین، منعقد شده باشد هیچ یک از طرفین به تنهایی حق فسخ آن را ندارند.
بنابراین قرارداد کار موقت برای کارگر و کارفرما لازم و غیر قابل فسخ می‌باشد.
اما در قرارداد‌های کار دائم به استناد ماده ۲۱ قانون کار، کارگر می‌تواند با رعایت قانون کار، استعفا دهد.
بعبارت دیگر بنا به ماده مذکور که استعفای کارگر را از طرق خاتمه قرارداد کار دانسته است، ناظر به قرارداد دایم است و در قرارداد‌های موقت، استعفا باید از سوی کارفرما پذیرش شود تا قرارداد کار منحل گردد،
با این توصیف قرارداد کار موقت، لازم و قرارداد کار دایم نسبت به کارفرما لازم و نسبت به کارگر، جایز است.
