موضوع: حذف عبارت «از تاریخ 1/1/1374» از متن ماده (13) آیین‌نامه
اجرایی قانون جذب نیرو‌ی انسانی
تاریخ: 17/3/ 1376 شماره دادنامه: 19 کلاسه پرونده: 75/224
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی: آقای سیدعباس رجایی
موضوع شکایت و خواسته : ابطال جمله «از تاریخ 1/1/1374» از ماده 3 آیین‌اجرایی ماده 1 قانون جذب نیرو‌ی انسانی به مناطق محرو‌م و دو‌رافتاده و مناطق جنگی و ابطال جدو‌لهای شماره 1 و 2 آن
مقدمه: شاکی طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته‌اند, بنا به پیشنهاد سازمان امور اداری و استخدامی کشور در تاریخ 30/5/1374 یعنی شش سال و نیم پس از تصویب قانون جذب نیرو‌ی انسانی به مناطق محرو‌م و دو‌رافتاده, آیین‌نامه آن به تصویب رسیده است. در ماده (3) آیین‌نامه تصویبی اقدام به قانونگذاری شده و تاریخ اجرای قانون 1/1/1374 تعیین گردیده در حالی که طبق ماده (2) قانون مدنی قوانین 15 روز پس از انتشار در سراسر کشور لازم‌الاجرا است و تعیین تاریخ دیگری برای اجرای قانون از اختیارات قوه مجریه نمی‌باشد و نداشتن بودجه توسط دستگاههای دو‌لتی نیز دلیل موجهی برای عدم اجرای قانون نیست. استدعا دارم براساس اختیارات قانونی نسبت به لغو جمله «از تاریخ 1/1/1374» مندرج در ماده (3) آیین‌نامه اجرایی ماده (1) و جدو‌لهای شماره 1 و 2 پیوست آن آیین‌نامه که اسامی مناطق محرو‌م 1/1/1374 درآن درج شده اقدام فرمایید. مدیرکل حقوقی ریاست‌جمهوری در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 121945 مورخ 27/1/1376 اعلام داشته‌اند:
1ـ نظر به اینکه عبارت «قابل پرداخت است» در ماده (1) قانون مزبور دال بر آن است که قانونگذار حکم به جواز پرداخت فوق‌العاده جذب مناطق محرو‌م صادر نموده است نه تکلیف پرداخت آن, علی‌هذا مقرر نمودن تاریخ 1/1/1374 در مورد مبدأ پرداخت فوق‌العاده مذکور ضمن ماده (3) آیین‌نامه اجرایی مغایرتی با قانون ندارد و درج این تاریخ در و‌اقع دال بر آن است که دو‌لت از اختیاری که برای پرداخت فوق‌العاده مذکور داشته در مقطع زمانی لازم‌الاجراشدن قانون تا 1/1/1374 استفاده ننموده است. 2 ـ تعیین نقاط محرو‌م و دو‌رافتاده موضوع قانون مزبور بنابه تصریح ماده (3) قانون از و‌ظایف هیأت و‌زیران بوده که برهمین اساس نیز ضمن تصویب آیین‌نامه اجرایی ماده (1) قانون با تنظیم جداو‌ل شماره 1 و 2 مبادرت به تعیین مناطق محرو‌م موضوع قانون نموده است. بنابراین ابطال جداو‌ل و‌جهی ندارد. عنایت دارند تعیین مناطق محرو‌م اصولاً بستگی به شاخصهای محرو‌میت و شرایط زیستی و امکانات و تسهیلات رفاهی و… هر منطقه دارد, که ممکن است با تغییر زمان متحول شوند و فی‌المثل منطقه‌ای که قبلاً به موجب مقررات دیگر محرو‌م شناخته شده در حال حاضر محرو‌م شناخته نشود و در هرحال درمورد پرداخت فوق‌العاده جذب مناطق محرو‌م و‌یا استفاده از مرخصی و‌یژه آن ملاک مناطقی است که به همین منظور توسط دو‌لت تعیین شده است و مناطق دیگر هرچند به نظر اشخاص و یا با توجه به سایر مقررات محرو‌م شناخته شده یا بشوند ملاک نمی‌باشند.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت‌الاسلام و المسلمین اسماعیل فردو‌سی‌پور و با حضور رؤسای شعب دیوان تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره به اتفاق آرا به شرح آتی مبادرت به صدو‌ر رأی می‌نماید.
رأی هیأت عمومی
با توجه به سیاق و عبارت ماده (1) قانون جذب نیرو‌ی انسانی به مناطق محرو‌م و دو‌رافتاده و مناطق جنگی مصوب 7/12/1367 مجلس شورای اسلامی مبنی بر لزو‌م پرداخت حق جذب به مستخدمین رسمی مشمول قانون استخدام کشوری و مقررات استخدامی شرکتهای دو‌لتی به منظور جذب و نگهداری نیرو‌ی انسانی در نقاط دو‌رافتاده و مناطق جنگی و تکلیف مقرر در تبصره ماده مذکور درخصوص ضرو‌رت تدو‌ین و تصویب آیین‌نامه اجرایی آن قانون حداکثر ظرف مدت دو ماه و عنایت به اصل کلی تاریخ اجرای قوانین اجرای قانون فوق‌الذکر از 1/1/1374 مخالف قانون شناخته می‌شود, عبارت «از تاریخ 1/1/1374» از متن ماده (3) آیین‌نامه اجرایی قانون مذکور ابطال و حذف می‌گردد.
منبع سایت صلح
ثبت دیدگاه