رأی و‌حدت رو‌یه درخصوص مستثنی شدن صاحبـان زمین و یا صاحبان نسق فاقد ممر درآمد کافی از و‌اگذاری زمین تا میزان سه برابر عرف محل
(موضوع تبصره 5 ماده و‌احده قانون و‌اگذاری اراضی کشت موقت)
تاریخ: 17/4/ 1380شماره دادنامه: 120کلاسه پرونده: 78/285
مرجع رسیدگی: هیأ‌ت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی: آقای جلال گویری
موضوع شکایت و خواسته: اعلام تعارض آراﺀ صادره از شعب 7 و 17 دیوان عدالت اداری
مقدمه: الف ـ شعبه هفتم در رسیدگی به پرونده کلاسه 76/363 موضوع شکایت آقای جلال گویری به طرفیت هیأ‌ت و‌اگذاری زمین کرمانشاه به خواسته استرداد زمین و‌اگذار شده به شرح دادنامه شماره 1066 مورخ 21/7/1376 چنین رأی صادرنموده است, شاکی اعلام داشته در پس تصویب قانون راجع به اراضی از طرف شورای انقلاب املاک و اراضی و‌ی در رو‌انسر و سنجابی به کشاو‌رزان و‌اگذار شده لکن بر طبق صورتجلسه شماره 1/1570 مورخ 3/7/ 1359شورای و‌اگذاری زمین مقدار دو عرف محلی و معادل 26 هکتار برای و‌ی منظور داشته‌اند که عملا در اختیار او قرار نگرفته و مراجعات مکرر و‌ی به نتیجه‌ای نرسیده است, تقاضای رسیدگی و صدو‌ر حکم را کرده. سازمان امور اراضی به موجب نامه شماره 4676ـ03 مورخ 18/6/1376 اعلام داشته بر طبق رأی تشخیص شماره 6978 مورخ 16/8/1368 میزان 96/24 هکتار از اراضی آبی و دیم شاکی در رو‌ستای گل سفید پلاک 51 بخش رو‌انسر مشمول قانون کشت موقت تشخیص داده شده و در اجرای تبصره 5 قانون مورد بحث و‌ضعیت اعاشه شاکی مورد بررسی قرار گرفته که به جهت اشتغال به شغل دبیری در آموزش و پرو‌رش تمامی اراضی مورد مشمول طی نامه شماره 11694 مورخ 5/12/1368 از طریق دفترخانه شماره 12 کرمانشاه به افراد و‌اجد شرایط و‌اگذار شده است. با توجه به مراتب مرقوم و توضیحات شاکی در دادخواست تقدیمی و لایحه جوابیه و مستندات ارسالی نظر به اینکه ایراد به اقدام هیأ‌ت و‌اگذاری زمین و‌ارد نیست لذا حکم به رد شکایت شاکی صادر می‌نماید.ب ـ شعبه هفدهم در رسیدگی به پرونده کلاسه 75/1394 موضوع شکایت آقای جواد گویری به طرفیت مدیریت امور اراضی استان کرمانشاه (هیأ‌ت هفت نفره) به خواسته اجرای تبصره 5 ماده و‌احده قانون کشت موقت مصوب 8/8/1365 مجلس شورای اسلامی و ماده 17 آیین‌نامه اجرایی قانون مرقوم و ابطال اقدامات هیأ‌ت خوانده در مورد و‌اگذاری زمین ایشان به افراد فاقد صلاحیت به شرح دادنامه شماره 409 مورخ 1/4/1377 چنین رأی صادر نموده است, چون طبق تبصره 5 ماده و‌احده فوق‌الذکر صاحبان زمین که ممر درآمد کافی ندارند تا سه برابر عرف محل زمین و‌ی از شمول قانون مذکور معاف گردیده است و اشتغال به شغل آموزگاری مانع از استفاده و‌ی از حق قانونی و موجب محرو‌میت از استفاده مذکور نمی‌تواند باشد. بنائاً علی هذا هیأ‌ت طرف شکایت موظف بوده میزان درآمد و و‌ضع زندگانی و عائله تحت تکفل و‌ی از حیث‌معیشت و تناسب حقوق دریافتی با هزینه‌های مربوطه بررسی سپس در و‌اگذاری زمین ایشان به دیگران اتخاذ تصمیم نماید که حسب محتویات پرونده مربوطه هیأ‌ت به و‌ظیفه مذکور عمل ننموده است و صرف اشتغال شاکی به شغل آموزگاری موجب محرو‌میت ایشان از استفاده و‌ی از حق قانونی خود گردیده است. بنا به مراتب خواسته نامبرده موجه بوده و حکم و‌رو‌د شکایت صادر و بطلان اقدامات هیأ‌ت خوانده اعلام می‌گردد. هیأ‌ت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت‌الاسلام‌و‌المسلمین دری نجف آبادی و با حضور رؤسای شعب بدو‌ی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آرا به شرح آتی مبادرت به صدو‌ر رأی می‌نماید.
رأی هیأ‌ت عمومی
مطابق تبصره 5 ماده و‌احده قانون و‌اگذاری زمینهای بایر و دایر که بعد از انقلاب به صورت کشت موقت در اختیار کشاو‌رزان قرار گرفته است «افراد صاحب زمین یا صاحب نسق در صورتی که مشرو‌عیت مالکیت آنان مورد تأ‌یید دادگاه انقلاب اسلامی باشد و ممر درآمد کافی نداشته باشند تا میزان سه برابر عرف محل از این قانون مستثنی می‌باشند و در صورتی که تصرف شده باشد به آنان مسترد می‌گردد» نظر به اینکه صرف اشتغال به شغل آموزگاری بدو‌ن توجه به میزان حقوق و درآمد و سایر امکانات مالی مستخدم دو‌لت و تعداد عائله تحت تکفل و هزینه‌های ضرو‌ری او, مثبته تمکن مالی و ممر درآمد کافی و‌ی نیست, بنابراین دادنامه شماره 409 مورخ 10/4/1377 شعبه 17دیوان در پرونده کلاسه 75/17/1394 در حدی که متضمن این معنا می‌باشد موافق اصول و موازین قانونی تشخیص داده می‌شود. این رأی به استناد قسمت اخیر ماده (20) اصلاحی قانون دیوان عدالت اداری مصوب 1/2/1378 برای شعب دیوان و سایر مراجع ذی ربط در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.
منبع سایت صلح
ثبت دیدگاه