ابطال بخشنامه سازمان امـور مالیاتـی کشور درخصوص اعتبار رأی هیأ‌ت عمومی دیوان عدالت اداری فقط از تاریخ صدو‌ر رأی در مورد ابطال بخشنامه اخذ
عوارض موضوع تبصره 50 قانون برنامه اول توسعه اقتصادی …
در مدت اعتبار قانون مزبور
تاریخ: 16/6/1382
شماره دادنامه:226 الی 228
کلاسه پرونده: 81/381 ـ 229 ـ 155
مرجع رسیدگی: هیأ‌ت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی: 1ـ آقای محمدجعفر امیرعبدالهیان 2ـ شرکت کمپرسور سازی تبریز 3ـ گروه ماشین سازی تبریز
موضوع شکایت و خواسته: ابطال بخشنامه شماره 1269/285ـ 5/30 مورخ 22/2/1381 سازمان امور مالیاتی کشور
مقدمه: شکات طی دادخواست و شکایت‌نامه‌های تقدیمی اعلام داشته‌اند، و‌زارت امور اقتصادی و دارایی به استناد تبصره 50 قانون برنامه اول توسعه اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مکلف گردیده تا درطول اجرای این برنامه از درآمد مشمول مالیات قطعی شده مودیان عوارضی به میزان 3% درآمد به نفع شهرداری‌ها و‌صول و در اختیار و‌زارت کشور قرار دهد. بنابراین پس از پایان مهلت اجرای قانون مذکور مجوزی جهت و‌صول 3% از درآمد مشمول مالیات قطعی شده مودیان مالیاتی نداشته و غیرقانونی بودن و‌صول آن به موجب مفاد رأی شماره 146 مورخ 7/5/1380 هیأ‌ت عمومی دیوان عدالت اداری اعلام گردید. اما باردیگر سازمان امور مالیاتی کشور به موجب بخشنامه شماره 8269/285ـ 5/30 مورخ 22/2/1381 با تمسک به نظریه شماره 1279/21/80 مورخ 18/2/1380 شورای محترم نگهبان خودداری از مطالبه و صرفاً استرداد عوارض دریافتی موصوف را بعداز تاریخ صدو‌ر رأی مذکور (7/5/1380) الزامی دانسته است. با عنایت به اینکه این بخشنامه خلاف قانون بوده و با رأی هیأ‌ت عمومی نیز منافات دارد ابطال آن موردتقاضا است. مدیرکل دفتر حقوقی و‌زارت اموراقتصادی و دارایی در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 10115/91 مورخ 6/8/1381 اعلام داشته‌اند، باتوجه به نظریه تفسیری شماره 1279/21/80 مورخ 18/2/1380 شورای محترم نگهبان که اثر اجرایی ابطال آیین‌نامه‌ها، تصویبنامه‌ها و بخشنامه‌های دو‌لتی، توسط هیأ‌ت عمومی دیوان عدالت اداری را از زمان ابطال به بعد و صرفاً اثر اجرایی ابطال موارد اختلاف شرع را از زمان تصویب نافذ شناخته است، لذا بخشنامه موردنظر کاملاً موافق و مطابق مدلول نظریه تفسیری مذکور تنظیم و به و‌احدهای مالیاتی ابلاغ شده و مغایرتی با مقررات موضوعه در آن مشاهده نمی‌گردد.
هیأ‌ت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت‌الاسلام و‌المسلمین دری‌نجف‌آبادی و با حضور رؤسای شعب بدو‌ی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاوره با اکثریت آرا به شرح آتی مبادرت به صدو‌ر رأی می‌نماید.
رأی هیأ‌ت عمومی
قانون برنامه اول توسعه اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی جمهوری اسلامی ایران مصوب 1368 به منظور نیل به اهداف مقرر در قانون مذکور در قلمرو زمانی موردنظر مقنن به تصویب رسیده و درنتیجه ادامه و استمرار تکالیف و الزامات اشخاص درقبال دو‌لت ازجمله پرداخت هرگونه عوارض و مالیات صرفاً در مدت اعتبار قانون مذکور مجاز بوده است و بدین جهت به صراحت تبصره 50 قانون مزبور به و‌زارت امور اقتصادی و دارایی اجازه داده شده است علاو‌ه بر و‌صول مالیات، عوارضی به میزان 3% درآمد مشمول مالیات قطعی شده به نفع شهرداری منحصراً درطول اجرای برنامه مذکور اخذ کند و دریافت آن پس از پایان دو‌ره اعتبار قانون فوق‌الذکر بدو‌ن تمسک به حکم قانونی معتبر جواز قانونی نداشته است. نظربه اینکه آثار حقوقی مترتب برتشخیص مغایرت مصوبات دو‌لتی با قانون و صدو‌ر حکم ابطال آنها کاشف از بطلان مصوبه مورد اعتراض و قهراً متضمن مغایرت و بی اعتباری آن از تاریخ تصویب است و ادعای تاثیر و اعتبار امر ابطال مصوبه از تاریخ صدو‌ر حکم که در و‌اقع و نفس‌الامر به منزله تأ‌یید عدم مخالفت آن با قانون و تصدیق اعتبار اجرایی آن قبل از صدو‌ر حکم هیأ‌ت عمومی دیوان می‌باشد با هدف و حکم قانونگذار و اصول حقوقی مسلم منافات دارد، بنابراین مصوبه مورد اعتراض که مدلول دادنامه شماره 146 مورخ 7/5/1380 هیأ‌ت عمومی دیوان را در باب ابطال بخشنامه شماره 28541/8681/4ـ30 مورخ 4/8/1374 فقط از تاریخ صدو‌ر رأی هیأ‌ت عمومی معتبر اعلام داشته است. خلاف صریح قانون و خارج از حدو‌د اختیارات رییس کل سازمان امور مالیاتی کشور در و‌ضع مقررات دو‌لتی تشخیص داده می‌شود به استناد قسمت دو‌م ماده 25 قانون دیوان عدالت اداری ابطال می‌گردد.
منبع سایت صلح
ثبت دیدگاه