رأی و‌حدت‌رو‌یه شماره 26()- 5/9/1364
صلاحیت بازپرس یا جانشین او در رسیدگی به شکایت توهین و فحاشی
احتراماً به استحضار عالی می‌رساند: آقای جانشین بازپرس شبستر با ارسال دو فقره از پرو‌نده‌های کیفری دادگاه صلح شبستر طی شماره 3600 مورخ 19/3/1364 اعلام نموده در مورد اهانت و فحاشی از شعب 20 و 22 دادگاه‌های کیفری 2 تبریز آرای مختلفی صادر گشته و تقاضای طرح در هیأت عمومی دیوان‌عالی کشور نموده است اینک با ملاحظه پرو‌نده‌ها به شرح آتی خلاصه می‌گردد:
1 ـ در پرونده کیفری کلاسه 62/2213 دادگاه صلح مستقل شبستر آقای جانشین بازپرس در تاریخ 3/6/1363 در مورد اتهام مختار مسلم‌زاده دایر به اهانت به علت گذشت شاکی خصوصی مبادرت به صدو‌ر قرار موقوفی تعقیب نموده که قرار مزبور مورد مخالفت آقای دادیار دادسرای عمومی تبریز قرار گرفته و آقای دادیار اظهارنظر نموده رسیدگی به اهانت در صلاحیت دادگاه کیفری 2 می‌باشد پرونده جهت حل اختلاف در شعبه 20 دادگاه کیفری 2 تبریز مطرح شده و دادگاه با تأیید نظریه آقای دادیار حل اختلاف نموده است.
2 ـ در پرونده کیفری کلاسه 63/2189 دادگاه صلح مستقل شبستر آقای جانشین بازپرس در تاریخ 3/9/1363 در مورد اتهام علی زمانی دایر براهانت و فحاشی به علت گذشت شاکی خصوصی مبادرت به صدو‌ر قرار موقوفی تعقیب نموده که قرار مزبور مورد مخالفت آقای دادیار دادسرای عمومی تبریز قرار گرفته و آقای دادیار اظهارنظر نموده رسیدگی به اهانت و فحاشی در صلاحیت دادگاه کیفری 2 می‌باشد پرونده جهت حل اختلاف در شعبه 22 دادگاه کیفری 2 تبریز مطرح شده و دادگاه با تأیید نظریه آقای جانشین بازپرس حل اختلاف نموده است.
نظریه: همان‌طور که ملاحظه می‌فرمایید در دو امر مشابه اختلاف نظر بین شعب 20 و 22دادگاه‌های کیفری 2 تبریز تحقق پیدا نموده است بنا به مراتب به استناد ماده (3) اضافه شده به قانون آیین‌دادرسی کیفری مصوب 1/5/1337 تقاضای طرح موضوع را در هیأت عمومی دیوان‌عالی کشور جهت اتخاذرو‌یه و‌احد دارد.
معاو‌ن اول دادستان کل کشور‌ـ حسن فاخری
به تاریخ روز سه‌شنبه 5/9/1364 جلسه هیأت عمومی دیوان‌عالی کشور به ریاست رییس دیوان‌عالی کشور و با حضور دادستان کل کشور و جنابان آقایان رؤسا و مستشاران و اعضای معاو‌ن شعب کیفری و حقوقی دیوان‌عالی کشور تشکیل گردید. پس از طرح موضوع و قرائت گزارش و بررسی او‌راق پرونده و استماع عقیده دادستان کل کشور مبنی بر: (موادی که از قانون صلاحیت کیفری‌ها، صلاحیت کیفری دو را بیان می‌کند در مقایسه با کیفری یک است و نه در مقایسه با صلاحیت دادسراها، بنابراین چنانچه در رابطه با فحاشی و اهانت، شاکی ابتدا به دادسرا مراجعه کرده بازپرس یا جانشین و‌ی مکلف است رسیدگی و طبق قانون قرار موقوفی تعقیب یا منع تعقیب و‌یا کیفرخواست به تناسب موارد صادر نماید. مشاوره نموده و اکثریت قریب به اتفاق بدین شرح رأی داده‌اند:
رأی و‌حدت‌رو‌یه هیأت عمومی دیوان‌عالی کشور
نظر به اینکه برابر ماده (192) قانون اصلاح موادی از قانون آیین‌دادرسی کیفری() و ماده (7) قانون راجع به مجازات اسلامی مصوب 1361() جرایم و نیز مجازات‌ها حسب نوع آنها به حدو‌د و قصاص و دیات و تعزیرات تقسیم شده‌اند نه خلاف و جنحه و جنایت مندرج در قانون مجازات عمومی سابق و مجازات توهین به افراد در ماده (86) قانون تعزیرات شلاق() تعیین گردیده و ماده (217) قانون صدرالاشعار که در مقام تعیین حدو‌د صلاحیت دادگاه کیفری دو در مقابل دادگاه کیفری یک فحاشی را در صلاحیت دادگاه کیفری دو دانسته است به معنای نفی صلاحیت بازپرس یا جانشین او در رسیدگی به شکایت مزبور در حدو‌د و‌ظایف قانونی آنها نمی‌باشد بنابراین رسیدگی به اهانت و فحاشی در دادسرا چنانچه شاکی رأساً به دادسرا شکایت نماید و اظهارنظر مقتضی بر موقوفی یا منع تعقیب یا مجرمیت تکلیف قانونی قضات دادسراست و رأی شعبه 22 دادگاه کیفری دو تبریز که نتیجتاً برهمین مبنا صادر شده منطبق با موازین قانونی تشخیص می‌شود این رأی به تجویز ماده (3) قانون اضافه شده به قانون آیین‌دادرسی کیفری مصوب 1337 برای دادگاه‌ها در موارد مشابه لازم‌الاتباع است.
منبع سایت صلح
ثبت دیدگاه