جزئیات نظریه
شماره نظریه : 7/99/1251 شماره پرونده : 99-186/1-1251 ک تاریخ نظریه : 1399/09/02
استعلام : نحوه اعمال قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 1399 نسبت به پرونده‌هایی که رأی آن‌ها به طور غیابی صادر شده است، چگونه است؟ با توجه به این که مطابق ماده 10 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، دادگاه صادرکننده رأی قطعی باید قانون مساعد را اعمال کند و در آرای غیابی صادرکننده رأی قطعی مشخص نیست، آیا باید اعمال ماده مذکور را به بعد از قطعی شدن رأی موکول کرد؟
نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه : بند «ب» ماده 10 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 ناظر به «آراء قطعی و لازم‌الاجرا» است و نسبت به آراء غیابی که فاقد وصف قطعیت است، اعمال نمی‌شود؛ با این وجود در مواردی که پس از وقوع جرم، قانونی مبنی بر تخفیف مجازات وضع شود؛ نظیر قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب 1399، آراء غیابی مشمول صدر ماده 10 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 (تا صدور حکم قطعی) است؛ لذا قاضی اجرای احکام باید در اجرای صدر ماده 10 این قانون، پرونده را نزد دادگاه صادرکننده ارسال کند و رأی صادره با توجه به اصل قابل تجدیدنظر خواهی آراء مذکور در ماده 427 قانون آیین دادرسی کیفری مصوب 1392 از حیث تجدیدنظر خواهی تابع عمومات حاکم بر تجدیدنظر آراء دادگاه‌ها است.
ثبت دیدگاه