آیین نامه تشخیص قراردادهای مهم نفتی و نحوه انعقاد آنها

هیأت وزیران در جلسه 23 /7 /1396 به پیشنهاد وزارت نفت و به استناد ماده (5) قانون نفت – مصوب 1366 – آیین نامه تشخیص قراردادهای مهم نفتی و نحوه انعقاد آنها را به شرح زیر تصویب کرد:

آیین نامه تشخیص قراردادهای مهم نفتی و نحوه انعقاد آنها
مصوب 1396,07,23

ماده 1– قراردادهای مهم موضوع ماده (5) قانون نفت – مصوب 1366 – که وزارت نفت و شرکت های تابع آن منعقد می کنند عبارت است از:

الف – قراردادهای صادرات گاز طبیعی برای مدت بیش از پنج سال.

ب – قراردادهای صادرات گاز طبیعی مایع شده (LNG) برای مدت بیش از پنج سال.

پ – قراردادهای در زمینه عملیات بالادستی نفت و گاز مشمول تصویب نامه 57225 /ت53367 هـ مورخ 16 /5 /1395 و اصلاحات بعدی آن.

ماده 2– در انعقاد قراردادهای موضوع ماده (1) این تصویب نامه، ضمن رعایت قوانین و مقررات حاکم بر معاملات شرکت ملی نفت ایران رعایت موارد زیر نیز الزامی است:

الف – در قراردادهای موضوع بندهای (الف) و (ب) ماده (1) این تصویب نامه، موارد زیر باید به تصویب شورای اقتصاد برسد:

1– ارزش قرارداد.

2– حجم گاز صادراتی.

3– قانون حاکم.

4– مدت قرارداد.

ب – در قراردادهای موضوع بند (پ) ماده (1) این تصویب نامه، موارد زیر باید به تصویب شورای اقتصاد برسد:

1– توجیه فنی، اقتصادی و زیست محیطی طرح.

2– برآورد مبلغ سرمایه گذاری، زمان بندی اجرا و بازپرداخت.

3– سقف تعهد دولت.

4– دوره اجرای طرح و مدت قرارداد.

ماده 3– در صورت انعقاد قرارداد بین وزارت نفت با دولت ها رعایت اصل هفتاد و هفتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران الزامی است.

ماده 4– وزارت نفت مکلف است وزارت امور خارجه را در زمان مقتضی در جریان انعقاد قراردادهای موضوع این تصویب نامه با طرف های خارجی قرار دهد.

معاون اول رئیس جمهور – اسحاق جهانگیری

منبع سایت صلح