با شکایت از سازمان امور مالیاتی کشور و درخواست ابطال قسمتی از بند ۸ دستورالعمل شماره ۲۰۰/۹۹/۵۱۰ مورخ ۹۹/۵/۱۱ رئیس کل سازمان امور مالیاتی کشور در خصوص اینکه هرگونه تغییر محل فعالیت در سال ۹۸ نسبت به محل فعالیت در سال ۹۷ مشمول ثبت نام جدید بوده و مودیان مالیاتی برای هر واحد شغلی یا هر محل جداگانه، اظهارنامه مالیاتی باید ارائه دهند، هیات عمومی دیوان عدالت اداری وارد بحث و بررسی شد.
در نهایت هیات عمومی دیوان عدالت اداری که به موجب دادنامه شماره ۱۳۰۸ مورخ ۱۳۹۹/۱۱/۱۲ بخشنامه مشابه، به شماره ۲۰۰/۹۶/۱۵۸ مورخ ۱۳۹۶/۲/۷ صادره از سازمان امور مالیاتی (جزء ۳ بند ب) که بیان می‌داشت “. لیکن در صورتی که نسبت به تغییر نشانی (تغییر مکان فعالیت شغلی) اقدام کند، این تخفیف قابل اعمال نمی‌باشد. ” را از تاریخ تصویب ابطال کرده بود و از آنجایی که مصوبه مورد شکایت در این پرونده بند ۸ دستورالعمل شماره ۲۰۰/۹۹/۵۱۰ مورخ ۱۳۹۹/۵/۱۱ رئیس کل سازمان امور مالیاتی، دارای حکم کاملا مشابه با بخشنامه ابطال شده مذکور است و تغییر محل فعالیت در سال ۱۳۹۸ نسبت به سال ۱۳۹۷ را مشمول ثبت نام جدید دانسته و مودی را مشمول مقررات دستورالعمل تخفیف‌های مالیاتی ندانسته است، این حکم را بر خلاف مفاد رای سابق هیات عمومی و استدلال‌های مندرج در آن و نیز بر خلاف مفاد ماده ۱۰۰ قانون مالیات‌های مستقیم و النهایه موجب سلب امتیازات مندرج در قانون از جمله تبصره ۷ ماده ۱۰۵ و نیز تبصره ماده ۱۳۱ قانون مالیات‌های مستقیم تشخیص داد و رای بر ابطال آن صادر کرد.
ثبت دیدگاه