? طرح دعوا در دادگستری بدون در اختیار داشتن دلیل، نه تنها ثمره و نتیجه‌ای جز تحمیل هزینه‌ی دادرسی بر دوش فرد نخواهد داشت بلکه حتی ممکن است موجب مسئولیت مدنی او نیز بشود؛ به این معنی که این شخص باید هزینه‌هایی که طرف مقابل او برای شرکت در دادرسی و دفاع از خود متحمل شده است، پرداخت کند. هرکس که بخواهد در دادگستری طرح دعوا کند (خواهان) باید مستند، طرح دعوا کند یعنی دلایلی برای اثبات ادعای خویش داشته باشد. البته این امر به این معنی نیست که تامین دلیل فقط برای خواهان کاربرد دارد؛ بلکه خوانده (کسی که دعوا علیه وی طرح شده یا خواهد شد و به دادگاه و دادرسی فراخوانده می‌شود) نیز ممکن است نیاز به تامین_دلیل داشته باشد.
? در تامین دلیل شخصی که ذی‌نفع است (یعنی احتمال می‌دهد در آینده بخواهد طرح دعوا کند یا طرف دعوی قرار بگیرد) و ادله‌ای دارد که احتمال می‌دهد تا زمان طرح دعوا، دیگر دسترسی به آنها مقدور نیست برای حفظ این ادله اقدام به تامین دلیل می‌کند یعنی ادله‌ی موجود را در سایه‌ی امنیت قرار می‌دهد. باید توجه کنیم که تامین دلیل برای حفظ ادله‌ی موجود است و نیز باید بدانیم تامین دلیل صورت می‌گیرد تا بعدها در دادگاه ارائه شود لذا تشخیص میزان ارزش دلیل برای اثبات حقانیت فرد با دادگاه است و صرف تامین دلیل به معنای حجیت و صحت دلیل نیست.
