اصل بیست و هشتم: هر کس حق دارد شغلی را که بدان مایل است و مخالف اسلامو مصالح عمومی و حقوق دیگران نیست برگزیند. دولت موظف است با رعایت نیازجامعه به مشاغل گوناگون، برای همه افراد امکان اشتغال به کار و شرایطمساوی را برای احراز مشاغل ایجاد نماید.
اصل بیست و هفتم: تشکیل اجتماعات و راه پیمایی ها، بدون حمل سلاح، به شرطآن که مخل به مبانی اسلام نباشد آزاد است.
اصل بیست و ششم: احزاب، جمعیت ها، انجمن های سیاسی و صنفی و انجمنهایاسلامی یا اقلیتهای دینی شناخته شده آزادند، مشروط به این که اصولاستقلال، آزادی، وحدت ملی، موازین اسلامی و اساس جمهور اسلامی را نقضنکنند. هیچکس را نمی توان از شرکت در آنها منع کرد یا به شرکت در یکی ازآنها مجبور ساخت.
اصل 25:بازرسی و نرساندن نامه ها، ضبط و فاش کردن مکالمات تلفنی،افشای مخابرات تلگرافی و تلکس، سانسور، عدم مخابره و نرساندن آنها، استراقسمع و هر گونه تجسس ممنوع است مگر به حکم قانون.
اصل 24:نشریات و مطبوعات در بیان مطالب آزادند مگر آنکه مخل بهمبانی اسلام یا حقوق عمومی باشد. تفصیل آن را قانون معین می کند.
اصل 23: تفتیش عقاید ممنوع است و هیچکس را نمی توان به صرف داشتنعقیده ای مورد تعرض و مؤاخذه قرار داد.
اصل 22: حیثیت، جان، مال، حقوق، مسکن و شغل اشخاص از تعرض مصوناست مگر در مواردی که قانون تجویز کند.
اصل 21: دولت موظف است حقوق زن را در تمام جهات با رعایت موازیناسلامی تضمین نماید و امور زیر را انجام دهد:1 – ایجاد زمینه های مساعد برای رشد شخصیت زن و احیاء حقوق مادی ومعنوی او.2 – حمایت مادران، بالخصوص در دوران بارداری و حضانت فرزند، و حمایتاز کودکان بی سرپرست.3 – ایجاد دادگاه صالح […]
اصل 20:: همه افراد ملت اعم از زن و مرد یکسان در حمایت قانون قرار دارندو از همه حقوق انسانی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی با رعایت موازیناسلام برخوردارند.
اصل 19:مردم ایران از هر قوم و قبیله که باشند از حقوق مساویبرخوردارند و رنگ، نژاد، زبان و مانند اینها سبب امتیاز نخواهد بود.