آشنایی با مراحل اخذ ایزو و شرایط تمدید گواهینامه ایزو «رویکردها و ابزارهای تفسیر قانون با کاوشی در رویه دیوان عدالت اداری» منتشر شد. سامانه مودیان مالیاتی چیست؟ جلسه هم اندیشی شورای راهبردی ویکی حقوق در پژوهشکده حقوق برگزار شد رول حرارتی با 200% کیفیت بیشتر 50% قیمت کمتر حمله و ترور: بازسازی واقعه تروریستی که جوانی را به ناتوانی مبتلا کرد آغاز دوره اول جشنواره خزر: برگزاری در روسیه، ترکمنستان و در نیمه دوم در مناطق شمالی ایران تصویب افزایش ۱۹ درصدی نرخ عوارض ساختمانی در تهران توسط شورای شهر
ماده 1326:در موارد ماده فوق مدعیعلیه نیز م یتواند در صورتی که مدعی سقوط دین یا تعهد یا نحو آن باشد حکم به دعوی را منوط به قسم مدعی کند.
ماده1325 :در دعاوی که به شهادت شهود قابل اثبات است مدعی میتواند حکم به دعوی خود را که مورد انکار مدعیعلیه است منوط به قسم او نماید.
ماده 1324:اماراتی که به نظر قاضی واگذار شده عبارت است از اوضاع و احوالی در خصوص مورد و در صورتی قابل استناد است که دعوا به شهادت شهود قابل اثبات باشد یا ادلهی دیگر را تکمیل کند.
ماده 1323:امارات قانونی در کلیهی دعاوی )اگر چه از دعاوی باشد که به شهادت شهود قابل اثبات نیست (معتبر است مگر آن که دلیل بر خلاف آن موجود باشد.
ماده 1322:امارات قانونی اماراتی است که قانون آن را دلیل بر امری قرار داده :مثل امارات مذکور در این قانون از قبیل مواد 35 و 109 و110 – 1158 و 1159 و غیر آنها و سایر امارات مصرحه در قوانین دیگر.
ماده 1321:اماره عبارت از اوضاع و احوالی است که به حکم قانون یا در نظر قاضی دلیل بر امری شناخته میشود.
ماده 1320:شهادت بر شهادت در صورتی مسموع است که شاهد اصل، وفات یافته یا به واسطهی مانع دیگری مثل بیماری و سفر و حبس و غیره نتواند حاضر شود.
ماده 1319:در صورتی که شاهد از شهادت خود رجوع کند یا معلوم شود بر خلاف واقع شهادت داد است به شهادت او ترتیب اثر داده نمیشود.
ماده 1318:اختلاف شهود در خصوصیات امر اگر موجب اختلاف در موضوع شهادت نباشد اشکالی ندارد.
ماده 1317:شهادت شهود باید مفاداً متحد باشد، بنابراین اگر شهود به اختلاف شهادت دهند قابل اثر نخواهد بود مگر در صورتی که از مفاد اظهارات آنها قدر متیقنی به دست آید.