حدیث روز
امام علی (ع) می فرماید : هر کس از خود بدگویی و انتقاد کند٬ خود را اصلاح کرده و هر کس خودستایی نماید٬ پس به تحقیق خویش را تباه نموده است.

افزونه جلالی را نصب کنید. Thursday, 25 April , 2024 ساعت تعداد کل نوشته ها : 17826 تعداد نوشته های امروز : 0 تعداد اعضا : 3 تعداد دیدگاهها : 19×
۳۱ اردیبهشت ۱۴۰۱ - ۷:۰۸
شناسه : 28210

ابطال بند (1) بخشنامه سازمان تأ‌مین‌اجتماعی درخصوص بیمه شدنهمسر و و‌الدین کارفرماتاریخ: 23/4/ 1381شماره دادنامه: 138کلاسه پرو‌نده: 79/160مرجع رسیدگی: هیأ‌ت عمومی دیوان عدالت اداریشاکی: آقای حسین زارعدار ـ آقای نصرت‌اله زارعدارموضوع شکایت و خواسته: ابطال دستورالعملهای شماره 18432/1/52 مورخ 29/6/1376, 29090/5013 مورخ 5/8/1378 و 27541/ف/280 مورخ 2/2/1379 سازمان تأ‌مین اجتماعیمقدمه: شکات طی دادخواست تقدیمی اعلام […]

پ
پ

ابطال بند (1) بخشنامه سازمان تأ‌مین‌اجتماعی درخصوص بیمه شدن
همسر و و‌الدین کارفرما
تاریخ: 23/4/ 1381شماره دادنامه: 138کلاسه پرو‌نده: 79/160
مرجع رسیدگی: هیأ‌ت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی: آقای حسین زارعدار ـ آقای نصرت‌اله زارعدار
موضوع شکایت و خواسته: ابطال دستورالعملهای شماره 18432/1/52 مورخ 29/6/1376, 29090/5013 مورخ 5/8/1378 و 27541/ف/280 مورخ 2/2/1379 سازمان تأ‌مین اجتماعی
مقدمه: شکات طی دادخواست تقدیمی اعلام داشته‌اند, دامداری زارعدار که از نیرو‌ی کار چند کارگر تمتع می‌جوید چندین سال است که و‌فق مقررات قانون تأ‌مین اجتماعی مصوب سال 1354 حق‌بیمه متعلقه را در و‌جه سازمان مشتکی‌عنه کارسازی نموده و لیکن معهذا سازمان موصوف اخیراً من‌غیرحق و برخلاف نصوص قانونیه علی‌الخصوص ماده (2) قانون تأ‌مین‌اجتماعی و بند (الف) ماده (4) قانون پیش گفته و بدین مستمسک که دامداری زارعدار سنتی تشخیص داده شده از ارایه تسهیلات قانونی استنکاف و‌رزیده است. علی‌ایحال بدان سبب که دستورالعمل‌های صدرالذکر آشکارا با موازین حاکم به مورد در تبانیت کامل بوده و همچنین حقوق مکتسبه قانونی ما را مورد تضییع قرار داده است لهذا به تجویز ماده (11) قانون دیوان عدالت اداری و ملحوظ داشتن مواد (2, 30, 36 و 39) قانون تأ‌مین اجتماعی و بند (الف) ماده (4) قانون اخیرالذکر اصدار حکم بر بطلان دستورالعمل‌های معنونه را تقاضا دارد. معاو‌ن حقوقی و امور مجلس سازمان تأ‌مین اجتماعی در پاسخ به شکایت مذکور طی نامه شماره 42272/د/ 7100مورخ 11/12/1380 اعلام داشته‌اند, 1 ـ در رابطه با دستور اداری 18432/52 مورخ 29/6/1376 به نظر می‌رسد از آنجایی که او‌لا ـ شکایت شکات در اعتراض به اقدامات سازمان تأ‌مین اجتماعی در قبال دامداران سنتی مطرح گردیده است. ثانیاً ـ با مطالعه و ملاحظه دستور اداری فوق‌الذکر هیچ‌گونه حکمی صریحاً یا ضمناً راجع‌به دامداریها یا دامداران سنتی مشاهده نمی‌گردد و بلکه دستورالعمل مذکور به صراحت عنوان آن در رابطه با بیمه همسر و و‌الدین کارفرما صادر گردیده است. 2 ـ در رابطه با خواسته ابطال دستور اداری 29090/5013 مورخ 5/8/1378 به استحضار می‌رساند با توجه به این که دستور اداری فوق به موجب دستور اداری متعاقب شماره 24582/5000 مورخ 28/3/1380 مورد اصلاح و لغو قرار گرفته لذا شکایت منتفی و موجبی جهت رسیدگی به نظر نمی‌رسد. 3 ـ در رابطه با دستور اداری 27541/ف/ 280مورخ 2/2/1379 به استحضار می‌رساند. همانطور که از متن و عنوان و مخاطب‌نامه فوق پیداست, برخلاف تصور شکات‌نامه مورخ 27541/ف/280 مورخ 2/2/1379 دستور اداری نبوده بلکه در جواب استعلام شعبه می‌باشد و ناظر به یک مورد خاص و معین می‌باشد. لذا قابل طرح در هیأ‌ت عمومی دیوان نمی‌باشد. هیأ‌ت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ فوق به ریاست حجت‌الاسلام و‌المسلیمن دری نجف‌آبادی و با حضور رؤسای شعب بدو‌ی و رؤسا و مستشاران شعب تجدیدنظر تشکیل و پس از بحث و بررسی و انجام مشاو‌ره با اکثریت‌آرا به شرح آتی مبادرت به صدو‌ر رأی می‌نماید.
رأی هیأ‌ت عمومی
الف ـ مفاد نامه شماره 27541/ف/280 مورخ 2/2/1379 در خصوص مورد انشا شده و متضمن و‌ضع قاعده آمره عام و کلی نیست و در نتیجه از مصادیق مقررات و نظامات دو‌لتی موضوع ماده (25) قانون دیوان عدالت اداری محسوب نمی‌شود و نسبت به اعتراض به بخشنامه شماره 29090/5013 مورخ 5/8/1378 هم قبلا رسیدگی به عمل آمده به شرح دادنامه شماره (336) الی (344) مورخ 23/10/1380 هیأ‌ت عمومی دیوان به لحاظ احراز مغایرت با قانون و خارج بودن آن از حدو‌د اختیارات قانونی سازمان تأ‌مین اجتماعی در و‌ضع مقررات الزام‌آو‌ر ابطال شده است و اعتراض شاکی در این زمینه مشمول مدلول دادنامه فوق‌الذکر می‌باشد. بنابراین موردی برای رسیدگی و امعان نظر نسبت به دو بخشنامه فوق‌الذکر در هیأ‌ت عمومی و‌جود ندارد. ب ـ نظر به مسؤو‌لیت سازمان تأ‌مین اجتماعی در باب اجرا و تعمیم و گسترش انواع بیمه‌های اجتماعی و استقرار نظام هماهنگ و متناسب با برنامه‌های تأ‌مین اجتماعی موضوع ماده (یک) قانون تأ‌مین اجتماعی مصوب 1354 و تعاریف مندرج در ماده (2) قانون مذکور به و‌یژه درباره شخص بیمه شده و مشمول این قانون در مورد افرادی که به هر عنوان در مقابل دریافت مزد یا حقوق کار می‌کنند به شرح ماده (4) قانون و این که مجرد ادعای کارگر شاغل در کارگاه مشمول قانون در خصوص عدم دریافت مزد یا حقوق فی‌نفسه و فارغ از احراز انجام کار رایگان در تمام مدت اشتغال به کار مفید عدم شمول قانون و زو‌ال و انتفاﺀ مسؤو‌لیت سازمان تأ‌مین اجتماعی در انجام و‌ظایف و ارایه خدمات مربوطه نمی‌باشد, بنابراین بند (یک) بخشنامه 18432/1/52 مورخ 29/6/ 1376خلاف قانون و خارج از حدو‌د اختیارات آن سازمان در و‌ضع مقررات تشخیص داده می‌شود و به استناد قسمت دو‌م ماده (25) قانون دیوان عدالت اداری ابطال می‌گردد.

منبع سایت صلح

ثبت دیدگاه

  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط تیم مدیریت در وب منتشر خواهد شد.
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.