مرجع تصویب: هیات عمومی دیوان عدالت اداری
شماره ویژه نامه: ۴۶۱
سه‌شنبه،۱۹ اردیبهشت ۱۳۹۱
سال شصت و هشت شماره ۱۹۵۶۶
رأی شماره ۲۱ هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع ابطال ابلاغیه‌های شماره ۳۰۵۶ـ ۱۲/۳/۱۳۸۷ و ۶۰۱۱ ـ ۱۸/۱۱/۱۳۷۷ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با موضوع کسر ساعت کار جانبازان به عنوان مرخصی استحقاقی قابل ذخیره نیست
شماره هـ/۸۸/۷۴۴ ۱۲/۲/۱۳۹۱
تاریخ دادنامه : ۲۱/۱/۱۳۹۱ شماره دادنامه: ۲۱ کلاسه پرونده : ۸۸/۷۴۴
مرجع رسیدگی: هیأت عمومی دیوان عدالت اداری
شاکی : آقای عباس مزروعی
موضوع شکایت و خواسته : ابطال ابلاغیه‌های شماره [۳۰۵۶ـ۱۲/۳/۱۳۸۷ و ۶۰۱۱ ـ ۱۸/۱۱/۱۳۷۷] سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مصرح در نامه شماره ۳۰۰۸۴۲/۶/۴۰/س ـ ۲۶/۵/۱۳۸۸ مسؤول اداره کارگزینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی
گردش کار: در نامه شماره ۳۰۰۸۴۲/۶/۴۰/س ـ۲۶/۵/۱۳۸۸ مسؤول اداره کل کارگزینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به اداره ایثارگران سپاه که در خصوص آقای عباس مزروعی نوشته شده، آمده است که:
« برابر ابلاغ سپاه کسر ساعت کار جانبازان به عنوان مرخصی استحقاقی قابل ذخیره نبوده است و بایستی مورد استفاده قرار گیرد. »
آقای عباس مزروعی به موجب دادخواستی، دستور مذکور را که در بخشنامه‌های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی مورد حکم قرار گرفته است، مغایر تبصره ۲ ماده ۹ قانون تسهیلات استخدامی و اجتماعی جانبازان مصوب سال ۱۳۷۴ دانسته و ابطال آنها را خواستار شده است و در جهت تبیین خواسته توضیح داده است که:
در تبصره۲ ماده ۹ قانون تسهیلات استخدامی و اجتماعی جانبازان مصوب سال ۱۳۷۴ مجلس شورای اسلامی مقرر می‌دارد جانبازانی که به هر دلیل نتوانند از کسر ساعات کار (مرخصی جانبازی) استفاده کنند از اضافه کار ساعتی (پرداخت حقوق اضافه کار) مرخصی سالانه برخوردار خواهند شد، بر اساس تبصره مذکور پرداخت حقوق ساعات کار جانبازان موردنظر قانونگذار بوده و می‌باشد و احترام به این حق قانونی که به دلیل نیاز سازمان متبوع جانبازان به خدمات آنها (استفاده از آن در زمان گذشته ممکن نشده است) و پرداخت آن در آینده مورد حکم شارع قرار دارد حق مکتسبه‌ای که مطابق شرایط خاصی ایجاد شده و توسط قانونگذار (قوه مقننه) تاکنون مورد احترام قرار دارد را به نظر می‌رسد خدشه و نادیده گرفتن آن به وسیله بخشنامه مذکور ممکن نمی‌باشد با عنایت به موارد معروضه فوق و با توجه به این که پرداخت حقوق مکتسبه مذکور توسط زیرمجموعه مالی تحت این عنوان که مطابق بخشنامه سپاه، ساعات کار و مرخصی جانبازان حالت اشتغال که به دستور فرماندهان مورد استفاده قرار نگرفته است) قابل ذخیره (قابل پرداخـت) نمی‌باشد. بدین مفهوم که بر خلاف مفاد تبصره مذکور سـاعات کار استفاده نشده جانبازان قابل تبدیل به ساعات اضافه کاری و مرخصی سالانه نیست. لذا اینجانب نسبت به مفاد بخشنامه که کاملاً در تغایر با تبصره ۲ ماده ۹ قانون فوق‌الاشعار صادر شده است معترض بوده و تقاضای اتخاذ تصمیم عادلانه و قانونی در خصوص نقص و بی‌اعتباری آن و محاسبه ساعات کاری که استفاده از آن بر اساس امر آمر قانونی ممکن نشده است و پرداخت آن را مطابق قانون به صورت ساعات اضافه کار و یا مرخصی سالانه استدعا دارم.
معاون نیروی انسانی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به موجب لایحه شماره ۳۳۵/۷/۴۰/س ـ ۵/۵/۱۳۹۰ اعلام کرده است که:
در پاسخ به دادخواست شاکی مبنی بر ابطال ابلاغیه و بخشنامه سپاه پاسداران موضوع نامه شماره ۳۰۰۸۴۲/۶/۴۰/س ـ۲۶/۵/۱۳۸۸ به استحضار می‌رساند:
۱ـ نامه مورد استناد در ستون خواسته، ابلاغیه و بخشنامه نبوده و صرفاً نامه‌ای است که در خصوص پاسخ به درخواست ایشان از مدیریت خدمات اداری به اداره ایثارگران نگاشته شده است و اساساً ابطال در خصوص آن مفهوم ندارد. مضافاً به این که ابلاغیه شماره ۳۰۵۶ـ۱۲/۳/۱۳۸۷ و شماره ۶۰۱۱ ـ ۱۸/۱۱/۱۳۷۷ در خصوص کسر ساعات کاری جانبازان عزیز، جهت تسهیل در برخورداری و عدم ممانعت فرماندهان و مدیران نسبت به استفاده از حق مذکور می‌باشد. فلذا امکان ذخیره نمودن کسر ساعت کاری جانبازان به دستور فرماندهان و مدیران، با هدف و غایت ایجاد چنین حقی ـ که کاهش آسیبهای عارضه جسمی و روانی است ـ منافات داشته و غیرقابل اعمال می‌باشد (آن چنان که در ابلاغیه مورد مداقه قرار گرفته است.)
۲ـ نامبرده بنا به اظهارات خود و مستندات موجود، جانباز حالت اشتغال می‌باشد که حسب اعلام اداره ایثارگران کلیه جانبازان حالت اشتغال سالانه از حقوق یک ماه مرخصی بهره‌مند می‌شوند، فلذا به لحاظ بهره‌مندی ایشان از حق یاد شده در خصوص جانبازان حالت اشتغال، استفاده همزمان ایشان از کسر ساعت کاری، به لحاظ عدم امکان استفاده همزمان از دو حق در خصوص یک موضوع واحد، مغایر با قوانین و مقررات موضوعه می‌باشد.
۳ـ به فرض امکان بهره‌مندی مشارالیه از کسر ساعت اداری، استناد ایشان در خصوص عدم اجازه فرمانده مافوق نسبت به برخورداری از کسر ساعت کاری، نامه پیوستی دادخواست وی، مورخ ۲۸/۱۰/۱۳۷۴ می‌باشد، که این نامه به لحاظ عدم درج شماره و نداشتن مهر فرمانده محترم وحتی عدم ذکر نام مقام امضاءکننده در توشیح هامش نامه، غیرقابل استناد است و سندیت آن به هیچ وجه محرز نمی‌شود.
علی هذا نظر به غیر قابل استناد بودن مستندات، عدم امکان برخورداری قانونی از دو حق به صورت همزمان، تنافی ذخیره کسر ساعت کاری با هدف و غایت ایجاد چنین حقی و ابلاغیه نبودن نامه مذکور در ستون خواسته، تقاضای رد شکایت شاکی از مرجع محترم قضایی مورد استدعاست.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری در تاریخ یاد شده با حضور رؤسا، مستشاران و دادرسان علی البدل شعب دیوان تشکیل شد. پس از بحث و بررسی، با اکثریت آراء به شرح آینده به صدور رأی مبادرت می کند.
رأی هیأت عمومی
نظر به اینکه در تبصره ۲ ماده ۹ قانون تسهیلات استخدامی و اجتماعی جانبازان مصوب ۳۱/۳/۱۳۷۴ مقرر شده است «جانبازانی که به هر دلیل نتوانند از کسر ساعت کار استفاده نمایند از اضافه کار ساعتی، مرخصی سالانه و کسر سنوات خدمت بازنشستگی به نحوی که در آیین‌نامه آن پیش‌بینی می‌شود برخوردار خواهند شد.» ابلاغیه‌های سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به شماره‌های ۳۰۵۶ـ۱۲/۳/۱۳۸۷ و ۶۰۲۱ ـ ۱۸/۱۱/۱۳۷۷ که کسر ساعت کاری جانبازان را قابل ذخیره سازی ندانسته است مغایر قانون مذکور است و به استناد بند ۱ ماده ۱۹و ماده ۴۲ دیوان عدالت اداری ابطال می شوند.
هیأت عمومی دیوان عدالت اداری معاون قضائی دیوان عدالت اداری ـ علی مبشری
منبع سایت صلح
ثبت دیدگاه