مطابق آیین نامه راهنمایی و رانندگی تکالیف زیر برای عابرین پیاده ذکر شده:
- استفاده از پل عابر پیاده، عبور از زیرگذر‌های مخصوص عابرین، توجه کردن به چراغ قرمز عابرین پیاده و پرهیز از دویدن ناگهانی در مسیر از مواردی هستند که در این ماده به آن‌ها پرداخته شده است.
- اگر عابر پیاده از محل‌های مخصوصی که برایش پیش بینی شده عبور نکند و راننده‌ی وسیله‌ی نقلیه‌ای با این عابر برخورد کند و دارای چهار شرط باشد، عابر پیاده مقصر شناخته می‌شود.
- این شروط برای راننده شامل گواهینامه مجاز، سرعت مجاز، وسیله نقلیه هیچ نقص فنی موثر در آن تصادف نداشته باشد و راننده تمام تلاش خود را برای پیش گیری از تصادف به کار بسته باشد. در این صورت راننده هیچ مسئولیت مدنی و کیفری نخواهد داشت. البته در مکان‌هایی مثل اتوبان‌ها، اگر عابر پیاده در اتوبان تردد کند و تصادفی پیش بیاید عابر پیاده مقصر شناخته می‌شود و منظور از اتوبان در این قانون بزرگراه‌های درون شهری نیست.
- همچنین در برخی از تصادفات ممکن است که مسبب و علت حادثه دو مورد باشد، لهذا اگر کارشناس به این نتیجه برسد هم عابر پیاده و هم وسیله نقلیه مقصر حادثه اند، عابر پیاده و راننده خودرو ۵۰ درصد مقصر شناخته می‌شوند.
بطور مثال اگر پای عابر پیاده شکسته شود، نصف دیه پای شکسته را دریافت خواهد کرد و اگر وسیله نقلیه آسیب دیده نصف خسارت وارد شده را می‌تواند از عابر پیاده دریافت کند. معمولا هر بزرگراه یا اتوبانی با نرده‌های فلزی بسته شده که عابر پیاده از آن عبور نکند و این نرده‌ها حریم پل عابر محسوب می‌شوند، اما اگر این‌ها نباشد آنچه که در رویه کار است، بسته به راه‌ها متفاوت می‌شود. ممکن است زمانی در اتوبان باشد و سرعت وسایل بالا باشد که ۲۰۰ متر این طرف و آن طرف پل را در نظر می‌گیرند.
ثبت دیدگاه