جزئیات نظریه
شماره نظریه : 7/99/1007 شماره پرونده : 99-3/1-1007 ح تاریخ نظریه : 1399/07/23
استعلام : شخص «الف» با مراجعه به نمایندگی بیمه ایران جهت خود و یکی از فرزندانش قرارداد بیمه عمر منعقد می‌کند بدین صورت که شخص «الف» باید ماهیانه مبالغی را به شرکت بیمه پرداخت کند تا پس از سپری شدن مدت مشخصی حق بیمه عمر را دریافت کند. حال اگر شخص «الف» مدیون باشد، بستانکار می‌تواند حق بیمه‌ای که «الف» تاکنون پرداخت کرده است را توقیف کند و یا آن‌که حق بیمه‌ای که «الف» جهت بیمه پس‌انداز عمر فرزندش پرداخت کرده است را توقیف کند؟ و یا آن‌که حق بیمه عمر قابل توقیف نیست و بستانکار صرفاً پس از سپری شدن مدت قرارداد می‌تواند مبلغ حق بیمه پس‌انداز را به بیمه‌گذار تعلق می‌گیرد، توقیف کند؟ ن
ظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه : آنچه بیمه‌گذار به عنوان حق بیمه پرداخت می‌کند، وجهی است که متعلق حق بیمه‌گر قرار گرفته تا در مقابل وجوه دریافتی به تعهد خود در مقابل ذینفع عمل کند. بنابراین توقیف آن به عنوان مال محکوم‌علیه (بیمه‌گذار) امکان‌پذیر نیست. با این حال، اجرای احکام می‌تواند به بیمه‌گر اعلام کند تا در صورت لغو قرارداد بیمه، حقوق متعلقه به بیمه‌گذار (و نه شخص‌ثالث) را به حساب اعلامی از سوی اجرای احکام واریز کند.
ثبت دیدگاه